Numer: Web of Spider-Man #5
Tytuł: The Enemy Within!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1985
Data wydania: Sierpień 1985
Scenariusz: Danny Fingeroth
Rysunki: Jim Mooney
Tusz: Greg LaRocque
Kolory: Bob Sharen
Litery: Phil Felix
Okładka: John Byrne
Redaktor: Jim Owsley
Cena: $0.65
Przedruk PL: brak

Streszczenie

Spidey szuka w mieście Octopusa. W międzyczasie ratuje dwóch robotników. W swojej bazie Octopus trenuje na robocie walkę przeciwko Spider-Manowi. Następnego dnia Spidey wraca do domu po kolejnym dniu poszukiwań Octopusa. Parker rozmawia przez telefon z Nathanem. Ten mówi mu o problemach finansowych. Parker przychodzi do redakcji Daily Bugle. Poznaje nową redaktor naczelną wydania miejskiego – Kathryn Cushing. Peter dostaje zlecenie na konferencję ambasadorów. Peter idzie do banku po pieniądze na film do aparatu, ale ten okazuje się być zamknięty i Parker musi posłużyć się bankomatem. Ten pokazuje kwotę 23 dolarów, ale wydaje mu 123 dolary. Zaskoczonego Parkera ostrzega w tym momencie pajęczy zmysł. To grupa Octopusa włamuje się do banku. Parker po chwili wpada za nimi do banku w kostiumie Spider-Mana. Jednak raniona zostaje jedna z pracownic banku i Spidey musi jeszcze poczekać na starcie z Octopusem, gdy tymczasem zabiera ranną do szpitala. Octopus wścieka się za to, że nikt mu nie powiedział o obecności Spider-Mana w banku. Spidey przybywa na konferencję i z ukrycia robi zdjęcia. W tym samym czasie Doc Ock wdziera się do redakcji Daily Bugle. Octopus wyzywa Spider-Mana na pojedynek. Gdy Parker opuszcza konferencję dzwoni do redakcji. Kathryn Cushing mówi mu o tym, że Octopus jest w redakcji. Ten tymczasem porywa panią redaktor. Dzięki nadajnikowi zostawionemu na jednym z ludzi Octopusa, Spidey odkrywa ich kryjówkę w dokach. Spidey atakuje Ocka. Temu wydaje się, że walczy tylko z jednym ze swoich robotów. Szybko pokonuje Spider-Mana i ten wtedy odzywa się, po czym Octopus zamiera. Po jakimś czasie przybywa policja i pełnomocnik Octopusa. Sprzeciwiają się, aby Spider-Man zniszczył ramiona Octopusa, więc ten rezygnuje z tego. Następnego dnia Kathryn Cushing odrzuca zdjęcia Parkera.

Recenzja

W pigułce:
– plus za żart o Ronaldzie Reaganie;
– minus za wypadek przy pracy na wysokościach – już mi się takie zbiegi okoliczności przejadły;
– plus za Jamesona – wszyscy go kochamy;
– minus za wielki gang Doc Ocka – skąd oni się wszyscy nagle wzięli? Skąd wzięły się te wielkie headquarters? I skąd, u licha, ekipa Ocka ma te śmieszne kombinezony?
– walkę z Robo-Pająkiem pozostawię bez komentarza – a nuż komuś się spodobała;
– plus za czarny kostium Spidera (krótko, bo krótko, ale zawsze);
– plus za rozmowę z Nathanem – nie wiem dlaczego, ale mam sentyment do tego gościa;
– minus za popsuty bankomat – czemu mi się tak nigdy nie zdarzyło?
– plus za typical Parker luck – pa pa, pieniążki;
– minus za kolejny „zbieg okoliczności” – napad na bank;
– plus za postrzeloną Betty;
– minus za ambasadę – pomysł zbyt retro, nawet jak na mid-eighties;
– minus za łańcuchowy supeł na mackach – CO TO W OGÓLE MA BYĆ
– plus za nagłe wyłączenie się umysłu Octaviusa, po poznaniu straszliwej prawdy – on nie walczy z robotem! Dawno się tak nie uśmiałem
– minus za puszczenie wolno gangu Ocka – CO TO MA BYĆ (vol. 2)
– plus za końcówkę w tonie typical Parker luck.
Jak widać – komiks odrobinkę ponadprzeciętny. Bardzo miła odmiana po WOSM #4. I obyło się bez zmiany scenarzysty.

Ocena:

Autor: Rządło