Numer: Peter Parker, The Spectacular Spider-Man #31
Tytuł: Til Death do us Part!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1979
Data wydania: Czerwiec 1979
Scenariusz: Bill Mantlo
Rysunki: Jim Mooney
Tusz: Frank Springer
Kolory: Mario Sen
Litery: Irving Watanabe
Okładka: Keith Pollard, Klaus Janson
Redaktor: Al Milgrom
Redaktor naczelny: Jim Shooter
Cena: $0.40
Przedruk PL: brak

Streszczenie

Carrion tłumaczy skrępowanemu Parkerowi, że jest klonem Milesa Warrena, który istnieje po to by dokonać zemsty za śmierć profesora i Gwen Stacy. Został stworzony przez Jackala, który chciał zabić Petera. Spidey odpowiada, że ta historia nie ma sensu, ponieważ Jackal zdał sobie sprawę z tego co się stało (Amazing Spider-Man #149). Klon Milesa nazywa Parkera kłamcą i po chwili przyznaje się, że potrafi czytać w myślach. Opowiada Pająkowi jak został stworzony.

Na krótko przed ostatnim spotkaniem ze Spider-Manem, Miles przygotował kopułę na klona. Jackal nie powrócił, a klon rósł. Coś poszło nie tak, bo kopuła nie otwierała się. Klon postarzał się i zmarł, jednak płyny trzymały go przy życiu do chwili, gdy w laboratorium pojawił się Randy Vale, który nieświadomie uwolnił go. Carrion zarządał od mężczyzny posłuszeństwa. Dzięki niemu zbierał potrzebne informacje. Nigdy nie powiedział Vale’owi o sekretnej tożsamości Spider-Mana. Moce Carriona, które uzyskał w komorze, rosły. Potrafił lewitować w powietrzu, zabijać dotykiem, a także czytać w myślach. Dał Rand’emu kostium, nazwał go Darter i obiecał mu moce Spider-Mana w zamian za pomoc w schwytaniu Pająka.

Spider-Man nie wierzy, że Carrion może obdarować Vale’a jego mocami. Klon w odpowiedzi tłumaczy, że Miles, klonując Petera, nauczył się, że ugryzienie Pająka, które dało mu moc, zmieniło molekularną strukturę krwi. Mówi, że pobrał od niego próbkę, kiedy ten był nieprzytomny i stworzył protoplazmatycznego pre-klona, prymitywną amebowatą wersję Petera Parkera, który posługując się swoim instynktem i pajęczym zmysłem zabije Spider-Mana. Carrion wypuszcza stworzenie z kopuły. Ameba wchodzi na bezradnego Spider-Mana w celu całkowitego jego wchłonięcia. Nagle pojawia się Darter, który czuje się oszukany, bo moce Pająka otrzymał jakiś stwór, a nie on. Atakuje Carriona, jednak po chwili dostaje w twarz proszkiem zawierającym czerwoną śmierć. Uderzający o ziemię pistolet strzela w maszynę, tym samym uwalniając Petera z więzów, dzięki czemu Pająk unika ameby. Darter umiera. Do walki między Carrionem, a Spider-Manem dołącza White Tiger. Petera atakuje ameba. Tiger przypadkiem niszczy kopułę do klonowania. Laboratorium zaczyna płonąć. Pająk uwalnia się z uścisku ameby. Tiger nie może przedrzeć się przez ogień i decyduje się wyjść. Pojawia się policja. Ameba dosięga Carriona. Ten nie może się wydostać i żałuje, że zabił Dartera, który teraz mógłby mu pomóc. Spider-Man nie może pomóc Carrionowi, udaje mu się wyjść z płonącego laboratorium z dala od gapiów i policji.

Recenzja

Ostatnia część historii z Carrionem. Bardzo fajnie, że dowiadujemy się jak powstał Carrion i Darter. Niestety obaj giną. Chciaż co do klona Milesa Warrena nie można tego jednoznacznie stwierdzić. Podobnie ma się sprawa ameby. Dziwny jest pomysł stworzenia amebowymatego klona Petera. Nie podoba mi się. Wielkie coś z mackami i mocami takimi jakie posiada Spider-Man. Nie prezentuje się to najlepiej, ale nie wiem jak inaczej mógłby zostać pokonany Carrion. Tą dziwaczną amebę można wybaczyć ponieważ i tak ginie w tym numerze.

Rysunki ta jak w poprzednim numerze są dobre. Jim Mooney dobrze wywiązuje się ze swojej roboty.

Podsumowując. Od dłuższego czasu Petera prześladował Carrion. W końcu dobrnęliśmy do końca historii z tą postacią. Dowiedzieliśmy się kim był i czego chciał od naszego Pająka, a także jak zginął poraz drugi. Wiemy już dlaczego ta cała historia jest częścią Clone Saga. Nie zawiodłem się. Tak jak wcześniej wspomniałem nie spodobała mi się tylko ta wielka, dziwna ameba.

Ocena:

Autor: Spider-Nik