Numer: The Amazing Spider-Man #46 (#940)
Tytuł: Brak
Wydawnictwo: Marvel Comics 2024
Data wydania: Maj 2024
Scenariusz: Zeb Wells
Rysunki: Carmen Carnero
Tusz: Carmen Carnero
Kolory: Marcio Menyz
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: John Romita Jr.
Asystent redaktora: Kaeden McGahey
Pomocnik redaktora: Tom Groneman
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: C.B. Cebulski
Wydawca: Dan Buckley
Cena: $4.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Baza Sinister Six. Złoczyńcy naradzają się, czy wydostać Sandmana z Ravencroft. Mysterio i Kraven są za, Vulture przeciw. Doktor Octopus ucina dyskusję i wysyła Electro na misję odbicia brakującego kompana.

East Village. Peter wychodzi z mieszkania, myśląc o Sandmanie, który martwi się, że Sinister Six po niego przyjdą. Nagle zaczepia go Michele, prawniczka Tombstone’a, która ma do niego pretensje, że po telefonie do niej nie przyszedł na umówioną randkę. Parker przypomina, że poprzednie spotkanie było porażką i zarzeka się, że do niej nie dzwonił. Adwokatka uznaje go za psychopatę i odchodzi. Okazuje się, że rozmowę słyszała Jackpot, która wybiera się z Peterem na nocną misję do Ravencroft.

Ravencroft, Instytut dla Chorych Psychicznie Przestępców. Peter i Mary Jane ze zdjętymi maskami siedzą na dachu szpitala, dyskutując o swoim życiu uczuciowym po rozpadzie ich związku oraz wspólnej walce z przestępczością. W szpitalu pielęgniarka Shay Marken odprowadza Annę Watson, która wspiera Sandmana w jego terapii z roślinami, do jej pokoju. Po drodze kobiety mijają cele Human Fly, Whirlwinda i Hippo, którzy życzą ciotce MJ dobrej nocy. Nagle w budynku wysiada prąd, zapada ciemność, a cele się otwierają.

Z dachu instytutu Spider-Man i Jackpot dostrzegają olbrzymie wyładowanie w pobliskiej elektrowni. Na miejscu zastają „ładującego się” Electro. Spider-Man krępuje Dillona izolowaną siecią, ale ten dzięki trikowi, jaki nauczył go Dr. Octopus, uwalnia się z więzów. W tym czasie Shay i Anna spotykają Mr. Hyde’a, który jednak nie ma zamiaru ich skrzywdzić, tylko chce zwiać. Watson próbuje odwieść zaprzyjaźnionych z nią Human Fly, Whirlwinda i Hippo od ucieczki, ale ci przepraszają i przypominają, że tak to jest ze złoczyńcami.

W elektrowni Jackpot tworzy macki i chwyta nimi Electro. Kiedy ten chce przepuścić przez nie prąd, MJ zrzuca je, ale Spider-Man tego nie dostrzega i chwyta ją. Po tym, jak oboje wyjaśniają sobie nieporozumienie, zauważają, że Electro zniknął. Ten pojawia się w celi Sandmana, który prosi, by Sinister Six dali mu spokój. Dillon chce zamienić go w szkło, ale zostaje uderzony doniczką w głowę przez Annę. Na jej ratunek przybywają Human Fly, Whirlwind i Hippo. Dołączają do nich Spider-Man i Jackpot. Wspólnymi siłami przerywają ataki Electro, który przegrywa, gdy przygniata go Hippo popchnięty przez Pająka.

Później. Anna zostaje wcześniej wypisana do domu za pomoc w powstrzymaniu ucieczki pacjentów. Peter i MJ zastanawiają się, czy po dzisiejszym sukcesie powtórzyć team-up. Shay pyta Sandmana, czy słyszał w głowie Flinta Marko. Zmartwiony William Baker odpowiada, że jego złe alter ego jakby zniknęło, i zamienia się w piach. Z doniczki przywiezionej przez Annę z Ravencroft do domu uwalnia się śmiejący piasek. Furgonetkę, która przewozi Electro do Raft, ogarnia burza piaskowa. Anna zauważa brak doniczki. Sandman (Flint Marko) wraz z Electro, który robił za dywersję, stawia się w kryjówce Sinister Six ku uciesze Doc Ocka.

Recenzja

Kontynuacja historii, której motywem przewodnim jest osadzenie Anny Watson, ciotki Mary Jane, w szpitalu psychiatrycznym dla superzłoczyńców Ravencroft, jest naprawdę udana. Na tych raptem dwudziestu kilku stronach scenarzysta Zeb Wells w skondensowany, ale i sensowny sposób pomieścił wiele wątków, od intrygi Sinister Six, po team-up Spider-Mana i Jackpot oraz przyjaźń Anny Watson z pacjentami Ravencroft, do walki z Electro i tragedii Sandmana. A całość ubarwiają naprawdę świetne rysunki Carmen Carnero!

Po wstępie z Sinister Six planującej odbicie Sandmana (cóż za przywiązanie Doc Ocka do nazwy drużyny – fakt, piątka to nie szóstka) następuje coś enigmatycznego. Otóż wychodzący na nocną misję Peter nieoczekiwanie wpada na Michele, z którą niegdyś się umówił. Abstrahując od tego, że wraca postać, o której niektórzy mogli już zapomnieć, zaskakujące są słowa prawniczki, która twierdzi, że Parker do niej dzwonił! A ten nic o tym nie wie. O co tu chodzi? Czy to jakiś trop do większej afery?

Po tej intrygującej scenie przychodzi czas na współpracę Spider-Mana i Jackpot. Trzeba przyznać, że budowanie relacji Petera i MJ w sytuacji, gdy oboje są superbohaterami, stanowi nowe, ciekawe doświadczenie. Wprawdzie twórcy przemycają momenty, które dowodzą, że nadal „iskrzy” między nimi, ale niestety widać, że nie mogą pozwolić sobie (albo raczej nie pozwala im na to „góra”) na przekroczenie pewnych granic wynikających z „bana” nałożonego na ich związek przez niechętny jemu Marvel.

Scenarzysta komiksu pozwala za to „zabłysnąć” Annie Watson, postaci, która ostatnimi laty nieczęsto pojawiała się w komiksach, a w swojej historii raczej nie miała za bardzo możliwości przebywania w środowisku superłotrów. Pomysł, że ciotka MJ zaprzyjaźnia się z niektórymi więźniami Ravencroft, może wydawać się nieco naiwny, ale nie są to jacyś wielcy zbrodniarze, tylko reprezentanci mniej groźnej ligi, w której „grają” osobnicy nierzadko poszkodowani przez los czy z niepomagającym w życiu wyglądem.

Część widowiskowa komiksu, czyli walka z Electro, która zresztą nie jest tu żadną tajemnicą, bo zapowiada ją okładka, też należy do udanych. Szkoda, że potyczka w elektrowni (2 vs 1) nie mogła być dłuższa, ale objętość zeszytu jest jaka jest, a wątków do poruszenia przecież trochę się zebrało. Akcję z Electro urozmaicają interwencje Anny i jej oddanych „fanów” z Ravencroft. Ponadto lektura tego numeru sprawia, że robi się żal Sandmana, zwłaszcza gdy wybija godzina prawdy w jego zaskakującym finale. 4,5 pajączka.

Ocena:

Autor: Dawidos