Numer: The Amazing Spider-Man #32 (#926)
Tytuł: Brak
Wydawnictwo: Marvel Comics 2023
Data wydania: Październik 2023
Scenariusz: Zeb Wells
Rysunki: Patrick Gleason
Tusz: Patrick Gleason
Kolory: Marcio Menyz
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: John Romita Jr.
Asystent redaktora: Kaeden McGahey
Pomocnik redaktora: Tom Groneman
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: C.B. Cebulski
Wydawca: Dan Buckley
Cena: $3.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Rezydencja Kravinoffów. Kraven Łowca (klon Sergeia Kravinoffa) i Queen Goblin (zmutowany klon Dr. Ashley Kafki) przeprowadzają rytuał, który przenosi grzechy Green Goblina z ciała Kafki do włóczni Kravinoffa. Duet planuje, by wróciły one do ich właściciela – Normana Osborna.

Nowy York. Peter dzwoni do Normana, by nie pracował za długo w biurze. Rozmowę przerywa telefon od Felicii, która pyta o jego samopoczucie po ich rozstaniu kilka tygodni temu. Okazuje się, że Parker zmierza do restauracji na spotkanie z Michele, przyjaciółką Janice Lincoln. Razem chcą jakoś zaradzić kryzysowi w związku Randy’ego i Janice, którzy nie rozmawiali ze sobą od dnia ich nieudanego ślubu. W trakcie dyskusji, która strona powinna wykonać pierwszy krok, Peter dowiaduje się, że Michele jest adwokatką Tombstone’a i nie kryje oburzenia jej pracą dla takiej osoby. Czar pryska i spotkanie dobiega końca.

Rezydencja Kravinoffów. Przy trumnie, którą jego „ojciec” trzymał przez całe życie, Kraven rozmyśla o swoim dziedzictwie. Queen Goblin zapewnia go, że najbliższe łowy uczynią go lepszym od rodzica, ponieważ zapoluje nie na Vermina, tylko na największego wroga Spider-Mana. Okazuje się, że w trumnie leży kostium Green Goblina. Łowca ma przywrócić Osbornowi dawne alter ego, a następnie go zabić.

Oscorp. Peter przychodzi do firmy, aby pomóc pracującemu do późna Normanowi. Osborn domyśla się, że ten sprawdza, czy z jego psychiką jest wszystko w porządku. Kiedy dyskutują o zaufaniu, nagle gaśnie światło. Przeczuwając kłopoty, ruszają po kostiumy. Norman zastaje Kravena przy swoim kombinezonie przybitym włóczniami na ołtarzu ze świecami. Kiedy Spider-Man wraca do laboratorium, Osborn przeprasza go i zamyka przed nim drzwi zgodnie z sugestią Łowcy, by Pająk nie płacił za jego grzechy.

W pojedynkę Osborn podejmuje walkę z Kravenem. Łowca podnosi Normana i gdy chce upuścić go na wystającą włócznię, w której zaklął jego grzechy, Spider-Man wdziera się do pomieszczenia, niszcząc drzwi wystrzałem z prototypu silnika plazmy. W chmurach dymu rzuca się w kierunku leżącego Osborna i zasłaniając go swoim ciałem, zostaje przebity od strony pleców włócznią przez Kravena. Widząc przemianę Pająka, przerażony Łowca rzuca się do ucieczki. Spider-Man zaczyna śmiać się głosem Goblina.

Dodatki

Gods
Jednostronicowa zapowiedź serii komiksowej G.O.D.S. Jonathana Hickmana i Valerio Schiti. Potężny magik Wyn i jego partner Dmitri opuszczają latającym statkiem krainę Sevalith i wyruszają na wyprawę.

Recenzja

Akcja 32. numeru rozgrywa się kilka tygodni po głośnych wydarzeniach z głównej historii poprzedniego komiksu – rozstaniu Spider-Mana i Black Cat oraz nieudanym ślubie syna Robertsona i córki Tombstone’a. Wątki te, choć znajdują ciąg dalszy w postaci króciutkiej rozmowy telefonicznej Petera i Felicii oraz niedługiego spotkania Parkera z Michele, przyjaciółką Janice Lincoln, schodzą jednak na dalszy plan, ustępując miejsca intrydze zarysowanej w Huntress, jednej z pobocznych historii 31. numeru.

Komiks prezentuje diabelski plan, jaki zrodził się z team-upu klona Kravena i klona Kafki pod postacią Queen Goblin. Cel ich wspólnych łowów może być zaskakujący, bo bynajmniej nie jest nim Spider-Man. Słowa „może” nie użyto tu przypadkowo, bo kto zna genezę Queen Goblin, ten nie dziwi się jej wyborowi i motywacji. Co najwyżej, można dociekać, jaki interes w tym przedsięwzięciu ma jej partner. Trzeba jednak oddać scenarzyście, że całkiem sensownie uzasadnił korzyści dla Kravena z udziału w tym polowaniu.

Na korzyść komiksu przemawia pewien klimacik horroru. Mroczne rytuały, sakralne ołtarze, zaklęte przedmioty, psychodeliczne wizje – wszystko to tworzy namacalną atmosferę grozy. Duża zasługa w tym przyjemnym odbiorze rysunków Patricka Gleasona, wspartych kolorami naniesionymi przez Marcio Menyza. Zwłaszcza sceny w tonacji czerwieni i czerni robią wrażenie. Szkoda jedynie, że walka w laboratorium nie była nieco dłuższa. Strony „zjadły” pogaduchy Petera i przygotowania złego duetu do łowów.

Finał wymyka się schematom. Nie ma jednoznacznego zwycięzcy, można wręcz powiedzieć, że są sami przegrani. Twórcy wybrali oryginalne rozwiązanie akcji, a tytułowego bohatera postanowili popchnąć na drogę, po jakiej jeszcze nie kroczył. Może z tego wyjść naprawdę ekscytująca i mroczna opowieść, jeśli tylko z tego motywu zrobiony zostanie dobry użytek. 4,5 pajączka wydaje się zasłużoną oceną dla tego komiksu.

Ocena:

Autor: Dawidos