Numer: The Amazing Spider-Man #60 (#861)
Tytuł: No Exit
Wydawnictwo: Marvel Comics 2021
Data wydania: Kwiecień 2021
Scenariusz: Nick Spencer
Rysunki: Mark Bagley
Tusz: John Dell & Andrew Hennessy
Kolory: Rachelle Rosenberg
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: Mark Bagley
Asystent redaktora: Lindsey Cohick
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: C.B. Cebulski
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Peter Parker budzi się z conocnego koszmaru o Kindredzie, który ekshumuje zwłoki na cmentarzu. Mary Jane przynosi mu śniadanie do łóżka i zabiera go na spacer. Po drodze pyta chłopaka o Carlie, która zostawiła jej niepokojącą wiadomość głosową, po czym wysłała SMS-a, że wyjeżdża z miasta. Okazuje się, że prowadzi go do teatru, gdzie miała swój przełomowy występ (The Amazing Spider-Man #96).

W opuszczonym budynku MJ wyjaśnia, że chce pomóc Peterowi pozbyć się traumy po konfrontacji z Kindredem poprzez odegranie sceny szczerego monologu skierowanego do Harry’ego Osborna. Dodaje, że taki właśnie sposób wyrzucenia z siebie emocji zaleciła jej terapeutka po śmierci Gwen Stacy. Parker ma wątpliwości, ale daje się namówić, gdy Watson mówi, że będzie udawała słuchającego go Harry’ego.

Wyobrażając sobie, że siedzi przed nim przyjaciel w demonicznej postaci, stojący w świetle Peter pyta Osborna, jak stał się Kindredem, stwierdza, że jakoś odpowiada za jego przemianę i przyznaje mu rację, że za działalność Spider-Mana cenę płacą ich bliscy. Wyznaje, że czuje, jakby już znajdował się w piekle – bez małżeństwa i dzieci, ledwo wiążący koniec z końcem, za to tracący kolejne ukochane osoby. Pragnie przerwać ten zaklęty krąg, dlatego postanowił odciąć się od spraw Osbornów, jednak wie, że sam siebie oszukuje, bo chciałby odzyskać najlepszego przyjaciela i wszystko naprawić. Jest gotowy przyznać się do winy, tylko musi wiedzieć, do czego. Zapłakany krzyczy, co ma zrobić, po czym pada w ramiona Mary Jane.

Po „spowiedzi” Peter dziękuje ukochanej za ten pomysł. Mary Jane tłumaczy, że zrobił pierwszy krok w uporaniu się z traumą. Wyznaje, że nie jedzie do Los Angeles na premierę swojego filmu, bo postanowiła zostać w Nowym Yorku, aby go wspierać. Po pocałunku i podziękowaniach Peter przypomina sobie o zajęciach. W kostiumie Spider-Mana rusza na uczelnię, szczęśliwy, że ma u boku taką osobę jak MJ.

Po wyjściu chłopaka Mary Jane spotyka się w teatrze z Mysterio, który podsłuchał jej rozmowę z Peterem. Watson przekonuje go do przeniesienia premiery ich wspólnego filmu do Nowego Yorku. Beck dopytuje, jak Peter zareaguje na ich współpracę, ale MJ nie chce na razie dokładać ukochanemu zmartwień. Pyta Mysterio, co wie o przemianie Harry’ego w Kindreda i motywach demona. Ten woli o tym nie mówić.

Hotel Inferno, Las Vegas. Doktor Strange odpycha ochroniarza i wdziera się do kasyna, aby porozmawiać z właścicielem obiektu. Chce zapytać o Kindreda, który prześladuje jego przyjaciela. Kierownik hotelu odpowiada, że nie słyszał o takim demonie, a nawet jeśli ten dla niego pracuje, to nie potrafi go zlokalizować. Strange odpowiada, że wie, gdzie jest Kindred, ale bardziej interesuje go to, co odkrył w tej całej sprawie. Wprost zadaje pytanie, co jest nie tak z duszą Petera Parkera. Okazuje się, że rozmawia z… Mephisto!

Recenzja

Tym razem okładka nie kłamie. Fabuła 60 numeru Amazing Spider-Mana wysuwa na pierwszy plan relacje Petera i Mary Jane w rzeczywistości, jaka stała się ich wspólnym udziałem po konfrontacji z Kindredem, którym okazał się ich przyjaciel, Harry Osborn. Komiks przypadnie do gustu nie tylko czytelnikom kibicującym związkowi Spider-Mana i MJ, ale także wszystkim tym, którzy mają nadzieję na poważny przewrót w życiu superbohatera. To tu autor tak jawnie przełamuje trwające od ponad dekady tabu!

Tak jak w dwuczęściowej historii o powrocie Mister Negative’a wątek Kindreda był obecny, tak i nad tym numerem unosi się widmo demonicznego Harry’ego Osborna, który mocno nadwyrężył psychikę Parkera. W autoterapeutycznym monologu, wyznaczającym środek ciężkości tego komiksu, decyduje się za namową Mary Jane na szczerą spowiedź. Całość brzmi jak rozprawa z klątwą One More Day, przez którą Spider-Man nie ma żony, dzieci, stabilności i od dłuższego czasu stoi w miejscu.

Ponownie więc twórcy grają kartą przypominającą, że tytułowy bohater szuka odpowiedzi na pytanie (co takiego zrobił, że jest jak przeklęty), podczas gdy czytelnik doskonale zna wyjaśnienie tej zagadki (pakt Spider-Mana z Mephisto). Przemowa do wyimaginowanego Kindreda wnosi jednak coś więcej – pozwala bowiem wzmocnić relacje Petera i Mary Jane. Świetną wiadomością dla wielbicieli tej pary jest decyzja MJ o zostaniu w Nowym Yorku, by trwać u boku ukochanego i wspierać go. Więcej takich scen prosimy.

Przy okazji autor przypomina o współpracy rudowłosej ukochanej Spider-Mana z Mysterio. Choć MJ nic złego nie zrobiła (zagrała w filmie Becka, który twierdzi, że zszedł na dobrą drogę), to ten ukrywany przed Peterem sekret ciąży jej na sumieniu. Prawdopodobnie ów wątek zmierza do czegoś dramatycznego i wybuchowego, można przypuszczać, że zatajona prawda będzie miała swoje przykre konsekwencje, zwłaszcza że Mysterio dużo wie o Kindredzie i boi się o nim mówić nawet, gdy ten jest uwięziony.

Wisienką na torcie jest zakończenie, którego gwiazdą jest inny superbohater – Doktor Strange. Po lekturze Last Remains wydawało się, że wątek pomagającego Spider-Manowi maga został urwany, a tymczasem scenarzysta wraca do niego i to w jakim stylu! Rozmowa Strange’a z czarnym charakterem przełamuje trwającą od lat zmowę milczenia wokół grzechu Spider-Mana. Żadna jeszcze scena aż tak wprost nie odnosiła się do paktowania Pająka z diabłem i jego kondycji duchowej. Dokąd to wszystko zmierza?

Ocena:

Autor: Dawidos