Numer: The Amazing Spider-Man #29
Tytuł: Secret Empire, Part One: Rightful Ruler
Wydawnictwo: Marvel Comics 2017
Data wydania: Sierpień 2017
Scenariusz: Dan Slott & Christos Gage
Rysunki: Stuart Immonen
Tusz: Wade von Grawbadger
Kolory: Marte Gracia
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: Alex Ross
Asystent redaktora: Allison Stock
Pomocnik redaktora: Devin Lewis
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Amazing Spider-Man: Globalna Sieć, Tom 7

Streszczenie

Londyn. Peter Parker za namową Anny Marconi udziela na żywo wywiadu, wyjaśniając, czemu jego firma przeprowadziła inwazję na Symkarię. Działania Parker Industries i jej charytatywnej fundacji popiera poproszona o komentarz Silver Sable, a także May Parker, która organizuje na miejscu pomoc humanitarną. Dziennikarka przerywa rozmowę, gdy dostaje informacje o inwazji kosmitów Chitauri na Ziemię i szturmie armii super-łotrów na Nowy York.

Po wyjściu ze studia Anna przekonuje Petera, że musi też myśleć o firmie i w obliczu zagrożenia nie może zawsze rzucać wszystkiego, aby ruszyć do akcji jako Spider-Man. Kiedy kobieta dostaje SMS-a od Aidena Blaina, prosi o podwózkę do kawiarni, aby spotkać się z byłym chłopakiem. Limuzyna zawozi zaś Petera pod siedzibę lokalnej filii PI. Przed drzwiami pajęczy zmysł Parkera odzywa się. Przeprowadzając inspekcję jako Spider-Man, bohater zostaje zaatakowany przez udających pracowników agentów Hydry.

Walkę przerywa głos dowódcy terrorystów. Pająk udaje się do swojego gabinetu, gdzie w nowym technokostiumie i sklonowanym ciele czeka na niego Otto Octavius, który zapowiada nadejście rządów Hydry. Wiedząc, że jest w nim też dobro, Parker proponuje mu powrót do Nowego Yorku, sojusz w walce z terrorystyczną organizacją i nowy start. Otto odpowiada kontrpropozycją – pragnie, aby Peter pokojowo przekazał mu firmę, bo nie chce, aby bliscy Parkera ucierpieli w walce o nią.

Podczas dyskusji Otto argumentuje, że to on stworzył PI, a także manipulował rynkami na korzyść koncernu jako Living Brain. Dodaje, że wiele wynalazków to jego dzieło, a Webware to produkt kopiujący technologie komunikatorów Web Warriors. Mimo tych rewelacji Peter odmawia oddania mu spółki. W odpowiedzi Otto włącza wiadomości, gdzie widać otoczony kopułą ciemnej energii Manhattan. Naciskając przycisk, sprawia, że z nowojorskiej centrali PI zaczyna wydobywać się czarny dym, przez co firma zostaje oskarżona o katastrofę na wyspie.

W obawie o życie swoich bliskich Spider-Man żąda uwolnienia miasta i rzuca się na Superior Octopusa. Ten wydaje się być przygotowany na jego ataki i gadżety. Robiąc jednak użytek z dostępnych na miejscu płynów, Peter powala Otto, ale kiedy szykuje się do zadania nokautującego ciosu, odbiera wiadomość od Iron Mana, który wzywa wszystkich Avengers w związku z atakiem Hydry na Waszyngton. Parker zostawia Octaviusa i rusza do samolotu, chcąc wspomóc w boju towarzyszy w USA.

Po jego odlocie Otto wysadza londyński budynek PI i płaci rachunek za przerażoną tym wydarzeniem Annę, którą wcześniej celowo wysłał do kawiarni. Jest rad, że wszystko idzie zgodnie z planem.

Recenzja

Po zejściu z ringu Normana Osborna w narożniku naprzeciw Spider-Mana staje kolejny mocny zawodnik – Otto Octavius – i to w zupełnie nowym wcieleniu o wiele mówiącym przydomku Superior Octopus. Żyjący w ciele perfekcyjnego klona i współpracujący z Hydrą, która pomogła zbudować mu nowoczesny kombinezon, geniusz zbrodni zamierza odzyskać swoje dziedzictwo – firmę Parker Industries. Na tej właśnie bazie zbudowano historię, która stanowi część większej całości, bo kontrowersyjnego crossoveru Secret Empire.

Wszystko zaczyna się od wizyty Petera Parkera w Londynie, gdzie próbuje on odrobić straty wizerunkowe, jakie poniosła jego firma w związku ze zbrojną interwencją w Symkarii. I tu podyktowany irytacją apel do twórców – przestańcie robić z głównego bohatera ”dorosłe dziecko”, które musi być prowadzone za rączkę przez Annę Marconi. Na szczęście już podczas samego wywiadu dialogi wchodzą na wyższy poziom, a z ust Parkera padają celne i błyskotliwe riposty.

Po nawiązującym do historii o Osbornie wstępie twórcy dość szybko przechodzą do rzeczy, czyli próby przejęcia Parker Industries przez Hydrę, a mówiąc precyzyjnie, przez Superior Octopusa. Jako osoba o bardzo wysokiej pozycji w hierarchii zbrodniczej organizacji ma on teraz potężne siły i środki, aby zrealizować swoje ambicje. Przekonanie Octaviusa o rychłym zwycięstwie Hydry nabiera tutaj szczególnej dramaturgii, zwłaszcza w konfrontacji z lekceważącym stosunkiem Pająka, który nie ma jeszcze pojęcia, że tym razem za złowieszczym planem terrorystów stoi nie kto inny jak Steve Rogers.

W chronologicznie pierwszym starciu Spider-Mana z nowym wcieleniem Doc Ocka w oczy rzuca się konwencja, która klasyczne mordobicie poprzedza próbą pokojowego rozstrzygnięcia sporu. Z obu stron padają propozycje w duchu ”pojednania” i choć z góry wiadomo, że nie mogą być one wcielone w życie, podkreślają jednak wyjątkowe relacje tych postaci, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę fakt, że Doc Ock pomieszkiwał przecież dosyć długo w ciele Człowieka-Pająka.

Wydarzenia w londyńskiej siedzibie Parker Industries uzmysławiają jeszcze jedno – koncern Parkera to kolos na glinianych nogach i im szybciej Peter, którego biznesowe sukcesy okazały się bajeczką, zakończy swoje urzędowanie na stanowisku prezesa, tym lepiej. Niewykluczone, że to już przesądzone, czego zwiastunem może być mistyfikacja mająca na celu obarczenie PI winą za całkowitą izolację Manhattanu. Notabene, brawa za twórcze rozwinięcie pomysłu z głównej linii crossoveru.

Niektórzy czytelnicy mogą być rozczarowani, że czystej walce nie poświęcono zbyt wiele miejsca, ale od samego początku z uwagi na crossoverowy kontekst w tej konfrontacji chodziło jednak o coś innego. Swoją drogą, zaskakujące, że Spider-Man tak błyskawicznie doszedł do momentu, gdy był już bliski rozłożenia przeciwnika na łopatki. Nie taki Superior jak go malują? Oby pod tym względem było lepiej w kolejnym numerze. Tym bardziej, że w wykonaniu Stuarta Immonena nowy Dr Octopus prezentuje się kapitalnie!

Ocena:

Autor: Dawidos