Numer: The Amazing Spider-Man #17
Tytuł: Before Dead No More, Part Two: Spark of Life
Wydawnictwo: Marvel Comics 2016
Data wydania: Październik 2016
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: R.B. Silva
Tusz: Adriano Di Benedetto
Kolory: Marte Gracia
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: Alex Ross
Asystent redaktora: Devin Lewis
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Amazing Spider-Man: Globalna Sieć, Tom 4

Streszczenie

Kilka miesięcy temu. Francine Frye, wielbicielka super-łotrów i wspólniczka Electro, zostaje przywrócona do życia w komorze klonującej. Odrodzoną kobietę wita Jackal, któremu towarzyszą Lizard i Rhino. Miles Warren oznajmia jej, że odtąd pracuje dla niego. Dodaje, że musi łykać dziennie specjalną pigułkę. Francine raduje się na myśl o współpracy ze złoczyńcami, ale Jackal poprawia ją, mówiąc, że są tymi „dobrymi”.

Obecnie. San Francisco. Hobie Brown na prośbę Petera Parkera paraduje po mieście w kostiumie Spider-Mana. Kiedy wraca do domu, jego szef prosi go o jeszcze jedną przysługę – infiltrację siedziby New U celem zdobycia zabezpieczonych informacji o ich rewolucyjnej metodzie terapii. Brown twierdzi, że to nieetyczne, ale Peter zapewnia, że nie ma na myśli szpiegostwa przemysłowego, tylko zwykłą weryfikację. Na wieść, że na szali jest życie bliskiej Peterowi osoby, Hobie zgadza się i wyrusza na misję w kostiumie Prowlera.

Noc. Prowler traci łączność z Peterem, gdy zbliża się do wieżowca New U, którego system bezpieczeństwa zakłóca jego sygnał. Ze złymi przeczuciami włamuje się do budynku, otwierając po cichu okno. Po obniżeniu temperatury kombinezonu w celu oszukania czujników termicznych zaczyna węszyć po budynku, pełzając po suficie. Kiedy dociera do laboratorium Jackala, gdzie trwa próba sztucznej przemiany Maxa Dillona z powrotem w Electro (The Amazing Spider-Man #16), postanawia zarejestrować kamerą całe wydarzenie, aby przedstawić Parkerowi dowód na intrygę w New U.

Eksperyment z udziałem Dillona kończy się fiaskiem – mężczyzna nie odzyskuje dawnych super-mocy. Ku zaskoczeniu wszystkich energia z jego kostiumu przeskakuje na Francine. Jackal stwierdza, że ta musi mieć w sobie DNA Dillona, ponieważ sklonowali ją z policzka, na którym Max zostawił ślad swojej śliny podczas ich nieszczęsnego pocałunku (The Amazing Spider-Man #2). Teraz dziewczyna wpija się w usta Dillona, chcąc wyssać z niego całą moc. Prowler, widząc jego agonię, interweniuje, ale akcję ratunkową przerywa mu Lizard, uderzając go ogonem. Z powodu zachłanności Francine ciało Maxa spala się od środka i mężczyzna ginie.

Po uwolnieniu się z łapsk Lizarda agent Spider-Mana rzuca się do ucieczki. Po drodze dowala strażnikom, po czym wyskakuje przez okno. Jackal posyła za nim Francine, której w ramach „pokuty” za śmierć Dillona nakazuje schwytać zbiega żywego, aby ten nie wyjawił światu, czego był tu świadkiem. Gdy Brown usiłuje przesłać nagranie z kamery do Parkera, zostaje trafiony przez Frye błyskawicą i wiadomość video nie dociera do adresata. Prowler strzela do prześladowczyni z wyrzutni sieci, co kończy się dla niego śmiertelnym porażeniem prądem. Niepocieszony tym Jackal dobiega na miejsce, gdy Brown wydaje ostatnie tchnienie.

Później. Hobie zostaje sklonowany. Jackal, któremu towarzyszą Rhino i Francine już w kostiumie Electro, oznajmia, że przywrócił mu życie i chce mu coś pokazać. Kiedy Peter, który przebywa w szpitalu w Edmond w Oklahomie, gdzie jego poszkodowanego pracownika z Parker Industries ma właśnie operować zespół z New U, kontaktuje się z Brownem w celu odebrania raportu, ten zapewnia, że nie odkrył niczego podejrzanego w działaniach biomedycznej firmy.

Podziemia New U. Jackal dziękuje Brownowi za dochowanie tajemnicy. Prowler, po tym, co zobaczył, jest przekonany, że profesor Warren tworzy lepszy świat, i chce zaangażować się w jego wielkie dzieło. Jackal cieszy się z jego decyzji, po czym przypomina sobie o ważnej sprawie. Pokazując Hobiemu czerwono-niebieską pigułkę, informuje go, że musi ją łykać raz dziennie, zgodnie z zaleceniem lekarza.

Recenzja

W świecie amerykańskich komiksów zapanowała moda na kopiowanie zabiegów fabularnych i narracyjnych typowych dla hitowych seriali telewizyjnych. Twórcy utworów komiksowych chętnie łamią więc konwencje, a wymyślane przez siebie opowieści prowadzą wielotorowo. Z takiej szkoły myślenia o tym medium zrodził się właśnie niniejszy komiks, który nie stanowi prostej kontynuacji poprzedniego odcinka, ale uzupełnia jego treść o nowe wydarzenia, oryginalnie rozbudowując prolog najnowszego crossoveru w uniwersum Pająka – Dead No More: The Clone Conspiracy.

W jaki sposób ten komiks wymyka się schematom? Po pierwsze, jego akcja toczy się równoległe do wydarzeń zilustrowanych w zeszłym numerze. Po drugie, pierwszoplanowym bohaterem nie jest wcale Spider-Man, lecz jego powiernik – Prowler i to z perspektywy tego herosa śledzimy rozwój wypadków w laboratorium Jackala (na początku zaś oczami postaci drugiego planu – sklonowanej przyjaciółki Electro). A dzieje się tam naprawdę sporo – na świat przychodzi kolejny super-łotr, a gdy śmierć zbiera swoje żniwo, mózg całej operacji zyskuje niespodziewanych sojuszników.

Na szczęście ten zeszyt nie okazuje się być wydmuszką i faktycznie okładka oddaje jego zawartość. Zgodnie z obietnicą złożoną czytelnikom debiutuje tutaj damskie wcielenie Electro. Moim zdaniem, im więcej barwnych kobiecych postaci w komiksach o superbohaterach, tym lepiej. Teraz mówimy o niewieście, która nie tylko zyskuje niebezpieczne super-moce, ale też traktuje swoją nieoczekiwaną przemianę jako wielką przygodę życia. Zderzenie jej geekowego stylu i luzackiego podejście do świata z powagą i powściągliwością Jackala tworzy lekko komediową mieszankę.

Lektura tego komiksu pozwala też łaskawszym okiem spojrzeć na postać Petera Parkera. Wcześniej kręciłem nosem na jego bezgraniczny zachwyt nad podejrzanie rewolucyjną technologią w dziedzinie transplantologii. Przeprowadzona tu rozmowa z Prowlerem stawia go w znacznie korzystniejszym świetle, jako pragmatyka, który ma swój rozum i musi zyskać pewność przed podjęciem decyzji, od których zależy los innych ludzi. Ponadto pewien zwrot akcji sprawia, że choć ostatecznie pada ofiarą manipulacji, to jednak nie można mieć o to do niego żadnych pretensji.

Czerwono-niebieska pigułka. Ten detal szczególnie utkwił mi w pamięci, gdy skończyłem czytać ów rozdział opowieści. Podkreślanie jej znaczenia przez Jackala podsuwa myśl, że może to być klucz do jego sukcesu (i powód jego przyszłej porażki). Pytanie, co się stanie, gdy delikwent nie będzie jej zażywał. Rozpad molekularny? A może kres istnienia świadomości jak w filmie „Klucz do wieczności”? Czas snuć spekulacje, a to mnie zawsze kręci. I jeszcze jedno – czy deklaracja Jackala o byciu „dobrymi ludźmi” ma jakieś pokrycie w rzeczywistości czy to tylko zwykły pijar nowoczesnego super-złoczyńcy?

Gwoli sprawiedliwości, trzeba zaznaczyć, że pomysł z obsadzeniem Prowlera w roli głównego bohatera tego komiksu ma bez dwóch zdań związek z zapowiedzianym już wydaniem solowej serii o tej postaci. Niemniej jednak, ten eksperyment przyniósł satysfakcjonujące efekty. Na intrygę Jackala rzucono świeże spojrzenie, akcja toczyła się wartkim tempem, dano też możliwość wykazania się nowej kandydatce w „zawodzie” super-łotra, a także zmieniono na korzyść odbiór poprzedniego rozdziału historii. Krótko mówiąc – jestem na TAK, dlatego wystawiam taką, a nie inną notę.

Ocena:

Autor: Dawidos