Numer: The Amazing Spider-Man #9
Tytuł: Spider-Verse, Part One: The Gathering
Tytuł 2: Spider-Verse: The Feast
Wydawnictwo: Marvel Comics 2015
Data wydania: Styczeń 2015
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Olivier Coipel & Giuseppe Camuncoli
Okładka: Olivier Coipel
Pomocnik redaktora: Ellie Pyle
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $4.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Spider-Verse, Part One: The Gathering
Earth-449. New Lunar York, Księżyc. Nad ranem Peter Parker/Spider Moon-Man zostaje wyrwany ze snu przez telefon od Jonaha Jamesona, który zleca mu sfotografowanie pewnego wandala w Armstrong Park. Kiedy przebrany w kostium fotograf dociera na miejsce, okazuje się, że sprawcą zamieszania jest Morlun, który skręca kark Spider Moon-Manowi i zaczyna wysysać z niego esencję życiową.

Earth-001. Loomworld. Verna i Daemos żądają od Master Weavera otwarcia portalu służącego do podróży między wymiarami. Rodzeństwo musi jednak poczekać na powrót Morluna z polowania. Kiedy ich brat wraca do domu, Verna wyrusza na łowy w towarzystwie swoich pół-ludzkich „psów gończych” – Hounds – wabiących się Sable, Fireheart i Kravinoff. Daemos wypytuje Morluna o świat, z którym ten związany jest bardzo emocjonalnie. Brat każe mu trzymać się od niego z daleka. Mimo tego zakazu Daemos postanawia zawędrować do Earth-616.

Earth-616. Peter Parker budzi się nad ranem i widzi wiszącą nad jego łóżkiem Silk. Cindy uważa, że swój wzajemny pociąg seksualny mogą zlikwidować tylko wtedy, jeśli jedno z nich opuści na stałe miasto. Peter nie ma najmniejszego zamiaru porzucać Nowego Yorku, którego obrończynią pragnie być teraz Silk. Para Pająków rusza więc na patrol, w czasie którego dostrzega Lootera z gangiem złożonym z emerytowanych żołnierzy Superior Spider-Mana. Zuchwały napad na bank zostaje udaremniony, a na scenie pojawiają się także Spider-Woman (Jessica Drew), Spider-Girl (Anya Corazon) oraz Spider-Man 2099 (Miguel O’Hara). Dołączają do nich Spider-UK (Billy Braddock) z Earth-833, Spider-Girl (Mayday Parker) z Earth-982 i Spectacular Spider-Ham (Peter Porker) z Earth-25. Przybysze opowiadają Peterowi Parkerowi o zagrożeniu ze strony drapieżnych Inheritors i tłumaczą mu, że potrzebują jego pomocy, gdyż jest on wybrańcem, kimś wyjątkowym, kimś kto pokonał jednego z polujących na nich łowców – Morluna. Przytłoczony ciężarem złych wiadomości Spider-Man radzi, by ze względów bezpieczeństwa dokończyli tę dyskusję po przejściu przez portal, przez który goście przybyli do jego świata.

Earth-616. Mount Wundagore, Wschodnia Europa. Po rozbiciu drużyny New Warriors hedonistyczny Daemos szykuje się do smakowitej uczty na Scarlet Spiderze (Kaine Parker), w którym rozpoznaje kogoś wyjątkowego – Innego (The Other). W spełnieniu kanibalistycznych fantazji przeszkadza mu grupka Pająków, złożona ze Spider-Mana (Bruce Banner) z Earth-70105, Old Man Spidera z Earth-4, Spider-Woman (Gwen Stacy) z Earth-65 i Spider-Mana (Ben Reilly) z Earth-94. Poturbowany Kaine zostaje zabrany do azylu, ale cała akcja jego odbicia kosztuje życie Bannera, któremu Daemos łamie kręgosłup.

Earth-13. Central Park. Pajęczy-Azyl. Ekipa ratunkowa, która wyruszyła po Scarlet Spidera, powraca ze swojej misji w miejsce, gdzie odbywa się zlot „pajęczej rodziny”. Spider-Man jest zdumiony widokiem Reilly’ego, Stacy i innych Pająków. Kiedy zjawia się Cosmic Spider-Man z Earth-13, który przekazuje Spider-Girl jej wymagającego całodobowej ochrony braciszka, Peter nawiązuje rozmowę z sobowtórem, który w przeciwieństwie do niego nie wyrzekł się nigdy boskiej Mocy Enigma. Kosmiczny Pająk informuje Parkera, że w swoim świecie jest w stanie zapewnić im wszystkim skuteczną ochronę przed zakusami Inheritors. Peter dowiaduje się od swych „braci i sióstr”, że jest ich sekretną bronią w tej wojnie, a to dlatego, że jest największym spośród nich.

Earth-610. Ultimate Spider-Man (Miles Morales) przychodzi na grób matki Rio z poczuciem bycia kiepskim superbohaterem. W czasie ulewy podchodzi do niego Jessica Drew, która chce wybić mu z głowy te wszystkie głupie myśli. Kiedy rozmowa przyjaciół schodzi na temat rodziny Milesa, zjawia się Verna i jej wygłodniałe Hounds

Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Olivier Coipel
Tusz: Olivier Coipel
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Chris Eliopoulos

Spider-Verse: The Feast
Epilog. Loomworld. Earth-001. Ms. Drew, służka Verny, spotyka się z Josephem Robertsonem, importerem i handlarzem wina, w sprawie omówienia dostawy baryłek trunku na ucztę Inheritors, wyprawioną z okazji ich udanych łowów. Pracownicy sprzedawcy, Bannon i Katzenberg, zostają ostrzeżeni przed wybuchowym usposobieniem gospodarzy.

Jadalnia. Brix, Bora, Daemos i Jennix nie mogą doczekać się kolacji przy stole, na którym podano do jedzenia Man-Spidera (Peter Parker) z Earth-666, Spider-Vampire’a (Peter Parker) z Earth-TRN397 i Spider-Mana (Bruce Banner) z Earth-70105. Ich ojciec Solus zabrania im jeść do czasu aż z polowania nie wróci Morlun. Faworyzowany syn głowy rodziny stawia się na biesiadę, przynosząc przekąskę w postaci upolowanego Spider-Mana z Earth-9105, świata rządzonego wciąż przez faraonów. Solus prosi, by każdy z potomków opowiedział mu o swojej daninie. Brix i Bora zaczynają zaraz kłócić się o to, kto upolował lepszą ofiarę. Jennix zwraca uwagę na fakt, że Spider-Many jednoczą się w walce z nimi. Daemos chwali się, że w rzeczywistości Earth-616 spotkał aktualne wcielenie Innego, czym rozdrażnia Morluna, który rości sobie prawo do tego świata. Solus rozkazuje im się uspokoić i wyjawia, iż jest świadomy istnienia zarówno Innego (The Other), jak i Narzeczonej (The Bride) i Potomka (The Scion). Patriarcha radzi dzieciom zastanowić się nad tym, czym dla każdego z nich jest Wielka Sieć Życia i Przeznaczenia, do jakiej mają dostęp dzięki talentom Master Weavera. Kiedy jego potomkowie udzielają odpowiedzi zgodnej z charakterem każdego z nich, Solus oznajmia, że Sieć to ich królestwo, czyniące z nich Dziedziców Stworzenia, Dziedziców Rzeczywistości. Wtedy głos zabiera leżący na stole ledwo żywy Spider-Man z Earth-9105, nazywając ich złodziejami mocy, która należy tylko do Pająków. Morlun wyzywa go i jemu podobnych od zwykłej karmy. Na dźwięk tego słowa Solus, rechocząc ze śmiechu, zezwala na rozpoczęcie nieskrępowanej uczty.

Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Giuseppe Camuncoli
Tusz: Cam Smith
Kolory: Antonio Fabela
Litery: Travis Lanham

Recenzja

Koniec oczekiwania – historia, w której gęstość pajęczej populacji przekracza wszelkie dopuszczalne normy, zostaje formalnie zainaugurowana. Przy tak uroczystym wydarzeniu redaktorzy wydawnictwa nie mogli powstrzymać się, by pierwszy rozdział tej epopei nie miał objętości stron, większej od limitu nałożonego na standardowe zeszyty. Za tą przyjemność trzeba dopłacić 1 dolara, ale nie będą to zmarnowane pieniądze, a to dlatego, że ten komiks prezentuje wyjątkowo wysoki poziom, co i dla mnie było sporym zaskoczeniem, zwłaszcza, iż jestem świadomy częstego rozmijania się pełnej zachwytu kampanii medialnej z realnym gotowym produktem, który trafią do rak końcowego odbiorcy.

Pogrubiony komiks został podzielony na dwie sekcje. W tej dłuższej rozgrywa się właściwa część crossoveru, czyli ta, gdzie trwa mobilizacja pajęczego ruchu oporu skierowanego przeciwko wędrującym po wymiarach Inheritors. Dodatkowe strony poświęcone są zaś na pogłębioną charakterystykę rzeźników Pająków z rodu Morluna.

Wiadomo było, że przy tak ogromnej liczbie Spider-Manów część z nich będzie grała pierwsze skrzypce, inni będą musieli zadowolić się drugoplanowymi rolami, a reszta wypełni miejsce zarezerwowane dla obecnych w tle statystów. Jestem jednak rad, że w głównej obsadzie znaleźli się m.in. Spider-Girl, Scarlet Spider, Spider-Ben i Ultimate Spider-Man, a więc ulubieńcy czytelników z każdego przedziału wiekowego. Do funkcji przewodnika tej „ferajny” przygotowywany jest oczywiście mainstreamowy Spider-Man, który niestety na samym początku swej obiecującej kariery robi za przysłowiowe dziecko zagubione we mgle, okazując ciągłe zdziwienie i nie wierząc w swoją zbawczą misję. Bywa to irytujące, ale trzeba jakoś przełknąć tą manierę redaktorów Marvela.

Na uwagę zasługuje bonusowa sekcja komiksu, naświetlająca sylwetki Inheritors zamieszkujących krainę scaloną z niezliczonych podbitych światów, których zniewoleni autochtoni, łudząco podobni do przyjaciół i znajomych Spider-Mana z Earth-616, są na usługach arystokratycznych łowców. Familia władająca tymi ziemiami to bardzo barwna mozaika osobowości, począwszy od dystyngowanego Morluna wybranego na dziedzica tronu, poprzez wiecznie kłócących się o głupoty Brixa i Bory traktujących zawody myśliwskie jako wyśmienitą okazję do zabawy, a skończywszy na stoickim, rozmiłowanym w filozofii Jennixie oraz niepokornym, podchodzącym hedonistycznie do życia Daemosie. Nieobecnymi członkami klanu są oziębła i wyniosła Verna, której służą wypaczone sobowtóry przeciwników Spider-Mana oraz wydziedziczony za brak charakteru łowcy Karn. Patriarchą krwiożerczego rodu jest zamordystyczny Solus, który w tym komiksie zalicza swój debiut. Po przeglądzie kadr tej grupy spieszę donieść, że Spider-Manów czeka nie lada przeprawa z tym klanem zabójców – jeszcze nie jeden Pająk skończy na talerzu, jak ci nieszczęśnicy, których martyrologia została utrwalona na stronach tej smutnej opowieści.

Konwencja pozwalająca na stopniowe dawkowanie śmierci w sekwencjach rozpalających emocje czytelnika stanowi narzędzie, które w rękach sprawnego twórcy o bystrym umyśle stworzy widowiskową, niezapomnianą sagę, ale będąc w dyspozycji niepoważnego i beztroskiego użytkownika grozi powstaniem wybrakowanego produktu. W swej twórczości scenarzysty Dan Slott dał się poznać z każdej strony, więc nie przesądzam, którą drogą podąży. Ze wstępem poradził sobie całkiem, całkiem… po prostu, bardzo dobrze!

Ocena:

Autor: Dawidos