Numer: The Amazing Spider-Man #97
Tytuł: In the Grip of the Goblin!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1971
Data wydania: Czerwiec 1971
Scenariusz: Stan Lee
Rysunki: Gil Kane
Tusz: Frank Giacoia
Kolory: Frank Giacoia
Litery: Sam Rosen
Okładka: John Romita
Redaktor: Stan Lee
Cena: $0.15
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Goblin atakuje Spider-Mana za pomocą bombki z gazem halucynogennym, bumerangu i elektrycznych rękawic. W tym czasie walka przenosi się z teatru na miasto. Pająk stara się przekonać Osborna, że chce mu tylko pomóc. W końcu Goblin przecina pajęczynę Spider-Mana i superbohater spada, koziołkując w dół. Myśląc, że jego wróg nie żyje, Goblin odlatuje. Przyczepiony do gzymsu Spidey obserwuje jego odlot. Peter uważa, że póki w oczach Osborna pozostanie „martwym”, jego sekretnej tożsamości nic nie grozi.

Parker wraca do mieszkania, gdzie zagaduje go Harry zazdrosny o jego „podchody” do Mary Jane. Młody Osborn bardzo dziwnie się zachowuje, łyka jakieś tabletki i idzie spać. Następnego dnia na uczelni Mary Jane znów podrywa Parkera. Niezadowolony Harry spotyka się z dilerem narkotyków, który sprzedaje mu kolejną porcję tabletek pozwalających „zapomnieć” o problemach z dziewczyną.

Spider-Man szuka Osborna w biurze, ale dowiaduje się od jego sekretarki, że nikt go nie widział od kilku dni. Harry spotyka się z MJ, aby jej wybaczyć. Dziewczyna zrywa z nim. Zdenerwowany Osborn oskarża Petera o zniszczenie ich związku. Kiedy Peter wychodzi z mieszkania, Harry łyka kolejną porcję tabletek.

Po założeniu kostiumu Parker wyrusza na poszukiwanie Goblina, jednak w mieście nie ma po nim żadnego śladu. Peter wraca do mieszkania, gdzie zastaje półprzytomnego Harry’ego. Przyjaciel prosi go, by mu pomógł, bo jest chory. Gdy Peter sięga po słuchawkę, by wezwać lekarza, słyszy dobiegający za okna śmiech. Okazuje się, że to Green Goblin przybył, aby zabić Spider-Mana.

Recenzja

Druga część „narkotykowej” trylogii, której wydanie przyniosło Marvelowi chlubę i de facto przyczyniło się do zniesienia cenzury w amerykańskiej branży komiksowej.

Komiks zaczyna się od emocjonującego pojedynku Spider-Mana i Green Goblina. Norman Osborn, używając całego wachlarza broni ze swojego ekwipunku, przypomina czytelnikom, jak groźnym i trudnym jest przeciwnikiem. W obliczu tak zmasowanego ataku Spider-Man musi ulec i Goblin wychodzi z tej walki zwycięsko. Patrząc wstecz, dawno nie było tak spektakularnego pojedynku. Gil Kane całkiem nieźle radzi sobie na stanowisku rysownika i godnie zastępuje Johna Romitę.

Co ciekawe, w dalszej części komiksu postać Goblina „cichnie”, znikając z kadrów, aż do ostatniej strony. Wiodącą rolę przejmuje bowiem wątek uzależnionego od narkotyków Harry’ego Osborna. Wreszcie widać, że młody Osborn jest osobą z krwi i kości, niepozbawioną własnych problemów czy trosk podobnie jak Peter Parker. Z tą różnicą, że Peter odnajduje ukojenie i łagodzi stres, szybując po mieście jako Spider-Man, a Harry, zażywając tabletki. Jak się okaże, ten nałóg stanie się jego przekleństwem, bo nie tylko zniszczy mu zdrowie, ale także wpędzi w szaleństwo, co skończy się pójściem Harry’ego w ślady ojca.

Co tu dodawać? Świetny komiks z emocjonującym początkiem i rzetelnym rozwojem historii kładącej nacisk na wątek przyjaciela Petera Parkera o wyraźnie edukacyjnych walorach. 6 pajączków.

Ocena:

Autor: Dawidos