Numer: The Amazing Spider-Man #679.1
Tytuł: Brak
Wydawnictwo: Marvel Comics 2012
Data wydania: Kwiecień 2012
Scenariusz: Dan Slott & Chris Yost
Rysunki: Matthew Clark
Tusz: Tom Palmer
Kolory: Rob Schwager
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: John Tyler Christopher
Pomocnik redaktora: Ellie Pyle
Redaktor: Stephen Wacker
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena okładkowa: $2.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Horizon Labs. Kilka tygodni wcześniej, podczas Spider-Island. Pracując wraz z kolegami i Reedem Richardsem nad wynalezieniem lekarstwa, Uatu Jackson zastanawia się, kim jest naukowiec z 6 laboratorium, który pomaga im w badaniach.

Downtown Manhattan. Korzystając z pajęczych mocy, Peter po cichu dostaje się do swojego miejsca pracy, jakim jest 7 laboratorium. Uatu przychodzi do niego, chcąc pomóc mu w pracy nad jego najnowszym wynalazkiem. Peter planuje wykorzystać urządzenie do walki z Rhino, więc milczy na temat zastosowania wynalazku. Podczas testów Parker kaleczy sobie palec. Zapach krwi wyczuwa Michael Morbius, przebywający w 6 laboratorium.

Dzień następny. Widok Maxa Modella, wychodzącego z 6 laboratorium, skłania Petera i Uatu do odkrycia tożsamości tajemniczego pracownika Horizon Labs. Jackson ma kilka podejrzanych i sugeruje, że Max może znajdować się pod wpływem tego kogoś. Ze względów bezpieczeństwa Peter postanawia rozpocząć śledztwo jako Spider-Man.

Skradając się przez szyb wentylacyjny, Spider-Man widzi, jak Max przynosi fiolki ze swoją krwią Morbiusowi, który cierpi głód. Wpierw Michael wypija sztuczne osocze powstałe na bazie leku, który zwalczył pajęczego wirusa. Roztwór, który miał ratować ludzkie życie i wyleczyć zmutowanych ludzi, tylko zwiększa pragnienie krwi u Morbiusa. Spider-Man wkracza do akcji, martwiąc się o los Modella. W trakcie szamotaniny zostają zbite fiolki z krwią. Wygłodniały wampir wpada w furię. Walka przenosi się do stołówki. Spanikowany sprzątacz ucieka, wpada na Uatu i mówi mu, co się dzieje. Chłopak udaje się do swojego labotorium o numerze 5, pełnego sprzętu do walki z potworami.

Max prosi Spider-Mana, by nie krzywdził Morbiusa, który stracił kontrolę po wypiciu mimetycznego roztworu. Do walki przyłącza się Uatu, uzbrojony po zęby w broń przeciwko wampirom. Wspólnie, Spider-Man i Jackson, ogłuszają Michaela. Max wyjaśnia pracownikom Horizon Labs, że Morbius jest jego kolegą ze studiów i będzie nadal tu pracował. Modell, który podejrzewa Petera o wpuszczenie Spider-Mana, zapewnia Pająka, że wzmocni środki bezpieczeństwa, by ten nie mógł wpadać tutaj, gdy tylko przyjdzie mu na to ochota.

Laboratorium 6. Noc. Zawstydzony utratą kontroli i zaniepokojony zdemaskowaniem, Morbius schodzi do kanałów, by kontynuować pracę nad sztucznym osoczem. Znajduje kolejny obiekt badań w postaci zmutowanego Dr Connorsa – Lizarda.

Recenzja

Komiksy z przypiętą „jedyneczką” obok podstawowego numeru serii mają być z definicji lekturą zachęcającą nowych czytelników do wkroczenia w fascynujący świat Marvel Comics. Problem w tym, że wydawnictwo nigdy nie zdecydowało się na podobny zabieg, jaki wielokrotnie wykonywało DC Comics, czyli na restart uniwersum. W rezultacie ta idea jest martwa, bo i tak najlepiej rozumieją te komiksy ci czytelnicy, którzy śledzą uważnie wcześniejsze przygody swoich ulubionych superbohaterów.

W przypadku tego komiksu najbardziej jego lekturą będą delektowali się ci fani, którym przypadła do gustu mega-historia Spider-Island. Dlaczego tak twierdzę? Bo w tym komiksie zostają dokończone pewne wątki, rozpoczęte we wspomnianym crossoverze. Z drugiej strony, znający na pamięć to wydarzenie nie będą w ogóle zaskoczeni tożsamością naukowca znanego w Horizon Labs jako „Numer 6”. Będzie to dla nich, jak to się mówi, przestarzała wiedza.

Uczynienie z Uatu Jacksona jednego z głównych bohaterów tej historii jest potwierdzeniem tezy, że od dłuższego czasu to środowisko Horizon Labs jest główną areną, na której toczy się życie osobiste Petera Parkera. Nic dziwnego, że środek ciężkości przenosi się w to właśnie miejsce, gdy weźmie się pod uwage, że ciocia May wyjechała, a związek z Carlie Cooper jest już przeszłością.

Pytanie, czy nawiązanie kontaktu między dwoma osobnikami występującymi na 2 ostatnich stronach komiksu, jest oznaką nieuchronnych problemów, jest w sumie retoryczne. Ponadto chcę wierzyć, że ta historia miała jednak jakiś głębszy sens. 3 pajączki.

Ocena:

Autor: Dawidos