Numer: The Amazing Spider-Man #149
Tytuł: Even If I Live, I Die!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1975
Data wydania: Październik 1975
Scenariusz: Gerry Conway
Rysunki: Ross Andru
Tusz: Mike Esposito
Kolory: Janice Cohen
Litery: Annette Kawecki
Okładka: Gil Kane
Redaktor: Marv Wolfman
Cena: $0.25
Przedruk PL: Kultowe Komiksy Spider-Man #3

Streszczenie

Osłabiony działaniem narkotyku i zszokowany tożsamością Jackala, Spider-Man traci przytomność. Budzi się przywiązany do stołu w opuszczonej kamienicy. Szybko wyzwala się z więzów i atakuje stojącego obok niego Jackala. Jednak Szakal okazuje się być znakomitym wojownikiem. Kilkoma zręcznymi ciosami, które kończą się kolejnymi zadrapaniami na ciele Spider-Mana, Jackal powala przeciwnika na ziemię. Warren zaczyna tłumaczyć, dlaczego nienawidzi Spider-Mana. „Nienawidzę cię, ponieważ jesteś młody. Nienawidzę cię, ponieważ byłeś kochany przez Gwen Stacy”. Nienawidzę cię, ponieważ pozwoliłeś jej umrzeć”.

Rozpoczyna się historia Jackala. Na ESU Warren poznał Gwen i zakochał się w niej. Podziwiał jej urodę, inteligencję i bystrość umysłu. Próbował przekonać siebie, że darzy ją ojcowskim uczuciem. Po jej śmierci przeżył załamanie. Następnego dnia jego asystent, Anthony Serba, obwieścił, że ich eksperyment z klonowaniem zakończył się sukcesem – naukowcy sklonowali żywą żabę. Warren dał mu więc próbki krwi pobrane od swoich studentów (w tym Petera i Gwen), oszukując go, że jest to materiał genetyczny szczura. Gdy Serba odkrył, że klonują ludzi, próbował przerwać eksperyment. Miles wpadł w szał i zamordował go. Po skremowaniu ciała asystenta Warren usiłował wmówić sobie, że mordercą jest ktoś inny. Przypadkiem usłyszał wykład na temat drapieżników, w tym szakala. Tak narodził się Jackal, jego druga tożsamość.

Kolejne miesiące Warren spędził na hodowaniu klonów, projektowaniu kostiumu i wyposażenia Jackala oraz intensywnym treningu fizycznym. Po „narodzinach” klona Gwen poprzysiągł, że człowiek, który ją skrzywdził (Peter Parker), zostanie unicestwiony. Ostatnie miesiące poświęcił na przywrócenie pamięci Gwen za pomocą hipnozy. Dokonał też na niej prania mózgu, aby wykonywała wszystkie jego rozkazy na zawołanie.

Po skończeniu opowieści Jackal ucieka, rzucając Pająkowi wyzwanie. Peter ma stawić się o północy na Stadionie Shea. Daily Bugle. Jameson, Robertson i Mary Jane pocieszają Betty, która martwi się zniknięciem Neda, Petera i Gwen. Peter wchodzi do gabinetu Jonaha. Musi jednak ukryć prawdę – okłamuje wszystkich, że nie widział Neda od tygodnia. Obiecuje Betty, że odnajdzie jej narzeczonego.

Stadion Shea. Pająk dociera na miejsce i znienacka zostaje zaatakowany przez Jackala, który rani go swoimi pazurami. Spider-Man traci przytomność. Gdy budzi się, zauważa leżącego obok drugiego Spider-Mana! Stojący na trybunie Jackal wyjaśnia, że sklonował także Petera Parkera. Gdy Spidey był nieprzytomny, Warren pobrał od niego komórki pamięci i wszczepił je jego klonowi. Oba Spider-Many mają teraz te same wspomnienia i wierzą, że są prawdziwi. Lecz tylko ten oryginalny będzie mógł uratować życie Neda, który przywiązany jest do tykającej bomby.

Dochodzi do walki dwóch Spider-Manów. Jednak po chwili obaj stwierdzają, że muszą współpracować, aby uratować przyjaciela. Towarzysząca Jackalowi Gwen odzyskuje przytomność umysłu i zaczyna płakać, oskarżając Warrena o niegodziwość i podłość, po czym nazywa go mordercą. Profesor odzyskuje zdrowy rozsądek i nie mogąc znieść myśli o swoich zbrodniach, uwalnia Neda z więzów. Dziennikarz wpada w ręce Spider-Mana. W tej sekundzie dochodzi do wybuchu bomby. Potężna eksplozja zabija Jackala i (przypuszczalnie) klona Spider-Mana, który zostaje przygnieciony gruzem. Mija trochę czasu. Spider-Man odzyskuje przytomność i zapewnia klona Gwen, że nikt nie przeżył wybuchu z wyjątkiem niego i Neda.

Pierwszy Epilog. Cmentarz, Queens. Klon Gwen kładzie kwiaty na grobie prawdziwej Gwen Stacy. Peter towarzyszy dziewczynie. Gwen stwierdza, że musi odnaleźć sens życia, po czym żegna się z Peterem, prosząc, by nie próbował jej szukać.

Drugi Epilog. Peter przeżywa ponowne „odejście” Gwen. Gdy otwiera drzwi do swojego mieszkania, zastaje tam czekającą na niego Mary Jane. Chłopak cieszy się na jej widok i ostatecznie młodzi godzą się ze sobą.

Recenzja

Najważniejszy epizod Oryginalnej Sagi Klonów. Masa atrakcji i emocji. Zdecydowanie najlepszy numer serii z tego roku. Fundamentalne wydarzenia zaprezentowane w tym komiksie późniejsi redaktorzy i scenarzyści Marvela wykorzystają do stworzenia wielkiego projektu o Spider-Manie zwanego (Drugą) Sagą Klonów.

Origin Jackala, pierwszy występ klona Spider-Mana – Bena Reilly’ego, pierwsze starcie dwóch Spider-Manów, wielki finał na stadionie Shea (ze śmiercią Jackala i klona Petera), ekscytujące zakończenie, pożegnanie klona Gwen Stacy i pogodzenie się Petera z Mary Jane. Dużo tego i chyba nikogo nie trzeba namawiać do tego, aby sięgnął po ten znakomity komiks i poznał szczegóły tych niesamowitych wydarzeń. Plus znakomity Ross Andru w swojej szczytowej formie.

Po prostu świetny komiks z przygodą Spider-Mana, której wstyd nie znać. 6 pajączków. Klasyk.

Notka – powiązanie komiksu z Drugą Sagą Klonów:
Jak scenarzyści połączą wydarzenia tego komiksu z późniejszą Saga Klonów? Okaże się, że Jackal, który zginął na Stadionie Shea, był klonem prawdziwego profesora. Prawdziwy Jackal wyszedł z ukrycia, tuż po wybuchu bomby, a przed odzyskaniem przytomności przez Spider-Mana. Wykorzystując dogodny moment, Jackal wstrzyknął nieprzytomnemu klonowi Petera (który przyjął potem imię Ben Reilly) środek symulujący śmierć. Jednak Szakal planował od początku podać owy środek prawdziwemu Parkerowi tak, aby potem zabrać jego ciało, zrobić mu pranie mózgu i wysłać w świat z przekonaniem, że jest on klonem.

Na samym końcu Sagi okaże się, że Jackal był od dawna pionkiem ukrytego w Europie Normana Osborna (Green Goblin), który poprzez swojego pośrednika zmusił drugiego asystenta Warrena, Sewarda Trainera, do sfałszowania wyników testów genetycznych jego szefa. Ale to już zupełnie inna ( i dłuższa) historia…

Ocena:

Autor: Dawidos