Numer: The Amazing Spider-Man #125
Tytuł: Wolfhunt!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1973
Data wydania: Październik 1973
Scenariusz: Gerry Conway
Rysunki: Ross Andru
Tusz: John Romita & Tony Mortellaro
Kolory: David Hunt
Litery: Artie Simek
Okładka: John Romita
Redaktor: Roy Thomas
Cena: $0.20
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Man-Wolf zrzuca Pająka z dachu, ale Spidey ratuje się przed upadkiem za pomocą sieci. W czasie walki zauważa wisiorek na szyi potwora i dochodzi do wniosku, że wcześniej gdzieś go widział. Po zachodzie księżyca wilkołak ucieka, a Spider-Man puszcza go wolno z powodu rany na klatce piersiowej. Peter wraca do swojego mieszkania, gdzie opatruje przeciętą skórę i zasypia na kilka godzin.

W kawiarni przy kampusie Randy Robertson, Mary Jane Watson i Flash Thompson rozmawiają na temat Petera. Do restauracji wchodzi milczący i zagniewany Harry. MJ stara się go pocieszyć, lecz Osborn każe jej się wynosić i zająć się Peterem. Dziewczyna wybiega z płaczem na zewnątrz.

Jameson udaje się do mieszkania syna. John opowiada mu, że 6 miesięcy temu podczas jednej z misji na Księżycu odnalazł kamień, który przerobił na wisiorek i zawiesił go sobie na szyi. Od tej pory kamień, który przyszył się do jego ciała, zmienia go w Man-Wolfa.

Po wypoczęciu Spider-Man udaje się do Daily Bugle, chcąc porozmawiać z Robbiem o wisiorku. Tam czeka na niego Jameson z grupą policjantów, którzy traktują Pająka gazem łzawiącym. Osłabiony Peter odwiedza mieszkanie MJ, ale gdy dziewczyna widzi jego smętny nastrój, każe mu wyjść. Ponownie w kostiumie Peter stwierdza, że ubiór Man-Wolfa przypomina mu materiał, jaki używają do kombinezonów astronauci.

Apartament Johna Jamesona. John ponownie zmienia się w Man-Wolfa, po czym uderza przebywającego z nim ojca. Po wyjściu na zewnątrz atakuje swoją narzeczoną, Kristine Saunders, która zaparkowała auto przy jego mieszkaniu, aby sprawdzić, dlaczego nie przyszedł na randkę. Na miejscu pojawia się Spider-Man, który próbuje usunąć siecią wisiorek z szyi Man-Wolfa. Po nieskutecznej próbie po prostu wyrywa go gołymi rękoma. John odzyskuje ludzką postać i mdleje. Spidey wyrzuca wisiorek do wód Hudson River i rozdrażniony odchodzi, zostawiając nieprzytomnego Jamesona pod opieką Jonaha i Kristine.

Recenzja

Druga część historii z Man-Wolfem w roli głównej. I jednocześnie pożegnanie wyśmienitego rysownika Gila Kane’a, którego zastąpił na tym stanowisku Ross Andru. Może dlatego komiks nie ma już tak mrocznego nastroju (dlaczego w scenie końcowej walki zrezygnowano z deszczu w tle?), jak poprzedni numer. Mimo tego Andru zasługuje na uwagę, bo tak naprawdę kontynuuje styl Romity i Kane’a.

Z ważnych wydarzeń w scenariuszu należy wymienić: origin Man-Wolfa (troszkę mętny, przyznam szczerze, nie rozumiem, dlaczego tak znany i dysponujący profesjonalną opieką medyczną John Jameson nie mógł po prostu usunąć chirurgicznie przeklętego wisiorka z szyi?) i powolny rozwój u Harry’ego Osborna „kompleksu Goblina” (koleś ma bardziej złowrogą minę od samego ojca, przestał już być bogatym mięczakiem z sąsiedztwa, a stał się agresywny i krzykliwy, czyli taki, jaki powinien być przyszły kandydat na Goblina!).

Nie wiem, czy zauważyliście, ale od śmierci Gwen zmienia się kompletnie wizerunek Mary Jane Watson. MJ przestała już być wiecznie uśmiechniętą kokietką z imprez, stać ją teraz na głębsze i dojrzalsze uczucia. Widać, że scenarzysta szykuje ją na kolejną miłość Petera Parkera. Ok, rozczarowałem się trochę wątkiem Man-Wolfa i końcową walką (zbyt szybko i łatwo się zakończyła), ale wystawiam i tak 4 pajączki.

Ocena:

Autor: Dawidos