Numer: The Amazing Spider-Man #107
Tytuł: Spidey Smashes Thru!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1972
Data wydania: Kwiecień 1972
Scenariusz: Stan Lee
Rysunki: John Romita
Tusz: Frank Giacoia
Kolory: Frank Giacoia
Litery: Artie Simek
Okładka: John Romita
Redaktor: Stan Lee
Cena: $0.20
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Schwytanego w sieć Spider-Mana profesor Smythe traktuje chlorkiem etylu, który osłabia jego siłę. Z pomocą robota własnej konstrukcji naukowiec zabiera Pająka do swojej kryjówki. Tam rozmawia z bossami podziemia na temat zaplanowanego napadu na bank.

Empire State University. Randy, któremu towarzyszy Josh, woła Gwen, gdy ta rozmawia z Harrym. Pokazuje jej artykuł w „Daily Bugle” o wsparciu przez Jamesona protestu przeciwko monitoringowi w mieście. Po pożegnaniu Gwen zostaje zaczepiona przez Flasha, który chce jej coś wyznać.

Osłabiony Spider-Man wisi przywiązany do góry nogami w kryjówce Smythe’a. Gdy naukowiec zajęty jest obserwowaniem terenu przez video-skanery i informowaniem bossów o całej akcji, Pająk uwalnia się z macek i wchodzi do kokpitu robota, który wcześniej go pochwycił. Po wyłączeniu maszyny dzwoni na policję, prosząc, by usunięto wszystkie video-skanery. Smythe traci podgląd akcji.

Spider-Man rusza na miejsce planowanego napadu i załatwia bandziorów. Po związanych siecią przestępców przyjeżdża policja. Pająk wraca do kryjówki Smythe’a, który ponownie zasiadł w kokpicie robota. Nieoczekiwanie robot przestaje reagować na jego polecenia. Spider-Man wyjaśnia, że wcześniej przeprogramował maszynę, gdy wszedł do jej kokpitu. Zabiera Smythe’a i przywiązanego zostawia dla policji. Następnie udaje się do Jamesona i ostrzega go przed kolejną współpracą ze Smythem.

Gdy Peter szybuje w kierunku domu Gwen, zauważa na ulicy swoją dziewczynę spacerującą z Flashem pod rękę. Thompson wsiada do samochodu, który pod niego podjeżdża. Peter widzi, że Gwen płacze…

Recenzja

Ostatnia część trylogii o zemście Spencera Smythe’a. Na okładce widnieje napis: „Największy triumf Spider-Mana (…)”. Bywały lepsze triumfy. Bardziej spektakularne i ekscytujące. Może scenarzysta miał na myśli ogólne powodzenie. W komiksie Peter odnosi rzeczywiście same sukcesy: upokarza Smythe’a, doszczętnie rujnując jego plan, daje po nosie Jamesonowi za jego współpracę z szalonym profesorem oraz doprowadza do usunięcia szkodliwych video-skanerów z miasta.

Wbrew komentarzowi na pierwszej stronie nieustającej akcji tutaj wcale nie uświadczymy. Trudno się dziwić, bo wszyscy wrogowie Spider-Mana w tym komiksie to zwykli ludzie. Najmocniejszą stroną historii jest… samo zakończenie zupełnie niezwiązane ze Smythem i jego złowieszczym planem. Dotyczy zaś postaci, która dotąd w uniwersum Spider-Mana większej roli nie odgrywała. Mowa o Flashu Thompsonie, który był kojarzony co najwyżej z wygłupami w szkole Midtown High School oraz wyjazdem do Wietnamu.

W tym komiksie Flash to osoba, którą dręczy jakichś nieznany problem, i jak sugeruje zakończenie, jest to problem poważny. Byłoby dobrze, żeby cała ta niejasna sytuacja doprowadziła do rozwoju postaci Thompsona. 4 pajączki. Czwarty pajączek zostały dodany z uwagi na intrygujące zakończenie.

Ocena:

Autor: Dawidos