Numer: The Amazing Spider-Man #102
Tytuł: Vampire at Large!
Tytuł 2: The Way It Began
Tytuł 3: The Curse And The Cure!
Wydawnictwo: Marvel Comics 1971
Data wydania: Listopad 1971
Scenariusz: Roy Thomas
Rysunki: Gil Kane
Tusz: Frank Giacoia
Kolory: Frank Giacoia
Litery: Artie Simek
Okładka: Gil Kane
Redaktor: Stan Lee
Cena: $0.25
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Vampire At Large!
Lizard i Morbius spierają się o życie Spider-Mana. Pająk obserwuje toczącą się między nimi walkę. Nagle Lizard zostaje wepchnięty w generator i porażony prądem. Gdy Morbius zamierza posilić się krwią Jaszczura, Spider-Man odpędza bestię. Morbius odlatuje z posiadłości. Parker podrzuca mu jednak pajęczy nadajnik. Lizard budzi się, ale dysponuje pamięcią Connorsa. Najpierw przemienia się w człowieka, a następnie znowu w Jaszczura. Obaj dochodzą do wniosku, że przemiany wywołało ukąszenie Morbiusa i muszą teraz zmieszać enzym wampira z serum wynalezionym przez Pająka, aby przywrócić sobie ludzką postać. Wspólnie ruszają na poszukiwanie krwiopijcy. W tym czasie Morbius znajduje kryjówkę na Manhattanie i zapada w sen za dnia.

The Way It Began
Morbius śni. Przypomina sobię swoją historię. Nazywał się Michael Morbius i był cenionym biochemikiem wyróżnionym Nagrodą Nobla. Niestety cierpiał na rzadką chorobę krwi. Szukając lekarstwa, prowadził badania nad nietoperzami-wampirami. Badania prowadził ze swoim przyjacielem Emilem Nikosem na jachcie na morzu w sekrecie przed swoją narzeczoną Martine. Pewnej nocy Morbius wstrzyknął sobie surowicę nietoperza-wampira, a następnie został poddany elektrowstrząsom, które zadziałały jak katalizator i zmieniły go w żywego wampira. Po zabiciu przyjaciela i nabraniu chęci wypicia krwi narzeczonej Morbius postanowił popełnić samobójstwo, rzucając się w morze. Ogarnął go jednak strach i uratował się, wchodząc na pokład płynącego niedaleko statku. Gdy Morbius budzi się, czeka na niego już „pokarm” w postaci Charliego, włóczęgi, który odnalazł jego kryjówkę.

The Curse And The Cure!
Spider-Man szybuje po mieście z Lizardem przyczepionym do jego pleców. Wszystko wskazuje na to, że Connors niedługo straci kontrolę nad sobą i tożsamość Jaszczura powróci. Bohaterowie muszą więc szybko odnaleźć Morbiusa. W międzyczasie Gwen Stacy zamartwia się brakiem kontaktu z Peterem. Gdy dowiaduje się przez telefon od cioci May, że Peter nie przyjechał na Forest Hills, dziewczyna zaczyna płakać. W redakcji Robbie przynosi Jamesonowi artykuł o dziwnych napadach na Long Island. JJJ mówi przyjacielowi, że Daily Bugle znajduje się w poważnych kłopotach finansowych.

Spider-Man i Lizard odnajdują Morbiusa i biją go do nieprzytomności. Lizard pobiera od wampira próbkę krwi, dodaje ją do wynalezionego serum i zażywa. Niemal natychmiast przemienia się w człowieka. Niestety Morbius budzi się i zabiera fiolkę z lekiem. Spider-Man rusza za nim w pościg, zaczepia o niego siecią i gdy wampir uderza w most, obaj spadają do wody. Morbius tonie, a leżący na barce ze śmieciami Pająk w ostatniej chwili za pomocą sieci przechwytuje fiolkę z jego dłoni. Po wstrzyknięciu serum Spider-Man traci cztery dodatkowe ręce. Uleczeni Pająk i Connors rozmawiają o śmierci Morbiusa.

Recenzja

Trzecią część trylogii o sześcioramiennym Spider-Manie zamieszczono w specjalnym wydaniu komiksu, liczącym 36 stron i podzielonym na trzy części, każda z nich opatrzona jest własnym tytułem. 102 numer Amazing Spider-Mana jest więc dość długą lekturą i czytelnik nie powinien się przy niej nudzić.

Pierwsza część zaczyna się od walki Lizarda z Morbiusem. Kilka niezłych sekwencji akcji i zabawnych komentarzy Spider-Mana. Następnie bohaterowie (Spidey i Lizard) rozmawiają o tym, jak wyleczyć siebie z niepożądanego wyglądu. Znajdują sposób na rozwiązanie swoich problemów, co determinuje rozwój fabuły w dalszych częściach komiksu. Główny cel zostaje wyznaczony.

Druga część to rarytas dla czytelników kochających „flashbacki” i lubujących się w odkrywaniu historii przeciwników Spider-Mana. Wszystkie strony dokładnie objaśniają pochodzenie Morbiusa, zdradzając, dlaczego przemienił się w żądne krwi monstrum. Nie brakuje tu wzruszeń, poczucia winy, wyrzutów sumienia i tragizmu narratora opowieści, czyli Michaela Morbiusa. To najciekawsza część tego komiksu.

Ostatnia część to już głównie sama akcja skupiona na poszukiwaniu Morbiusa i walce bohaterskiego duetu z wampirem. Wiadomo, wszystko kończy się happy endem, z wyjątkiem Morbiusa, który rzekomo utonął (rzekomo, bo doświadczenie historyczne każe przypuszczać, że żywy wampir nie zginął). W tym rozdziale opowieści warto zwrócić uwagę na szczegóły takie jak rozmowa JJJ z Robertsonem oraz zażycie serum z krwi Morbiusa przez Spider-Mana. Oba wydarzenia będą miały swój dalszy ciąg w przyszłości.

Podsumowując, trylogia była całkiem niezła, mroczna, trochę brutalna, wprowadziła nietypowego wroga i postawiła Spider-Mana w niezręcznej (cóż za dosłowność!) sytuacji. 5 pajączków.

Ocena:

Autor: Dawidos