Numer: Superior Spider-Man #21
Tytuł: Lethal Ladies
Wydawnictwo: Marvel Comics 2014
Data wydania: Styczeń 2014
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Giuseppe Camuncoli
Tusz: John Dell
Kolory: Antonio Fabela
Litery: VC’s Chris Eliopoulos
Okładka: Giuseppe Camuncoli
Pomocnik redaktora: Ellie Pyle
Redaktor: Stephen Wacker
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Midtown Manhattan. Kiedy Betty Brant wraca do pracy w „Daily Bugle”, której redakcja zmieniła siedzibę, Stunner również składa redaktorom gazety wizytę, żądając od nich skontaktowania ją ze „Spider-Manem”. Robertson odpowiada, że „Pająk” sam ją znajdzie, dzięki patrolującym miasto Spider-Botom. Angelica Brancale decyduje się złamać prawo, by mali szpiedzy powiadomili o tym „Spider-Mana”.

Uniwersytet Empire State. „Peter” jest oburzony oskarżeniami Donalda Lamaze’a w sprawie jego pracy doktorskiej. Anna próbuje go uspokoić, lecz ten wymyśla sposoby, jak odegrać się na oskarżycielu i znika w mgnieniu oka. Kiedy w kostiumie planuje zemstę, najemnicy ze Spider-Island informują go o pojawieniu się w redakcji „Daily Bugle” siłaczki Stunner, która walczy z policją.

Superior Spider-Man dociera na miejsce przestępstwa. Na widok superherosa, wzburzona Angelica tłumaczy, że śmierć ukochanego Octaviusa sprowadziła ją do życia.

Potter’s Field, cmentarz więzienny. Zapłakana Carlie Cooper składa kwiaty na grobie Otto Octaviusa, w którym pochowano tak naprawdę oryginalnego Spider-Mana (Petera Parkera), o czym już doskonale wie. Przysięga, że świat niedługo pozna całą prawdę i odda zmarłemu cześć. Nagle ziemia pod jej stopami zapada się. Policjantka odkrywa, że grób jest pusty, po czym ktoś zatyka jej usta ręką.

Stunner wspomina, jak jej poświęcenie podczas rytuału przywróciło Octaviusowi życie (Amazing Spider-Man #427) i oskarża „Pająka”, że przez niego poszło ono na marne. Nie mogąc przemówić jej do rozsądku, Spider-Ock oblepia ją wzmocnionym rodzajem pajęczyny i rozkazuje Spider-Botom zlokalizować prawdziwą Brancale, która steruje swoją sztuczną wersją wirtualną na odległość. Przekonany, że policja da sobie już radę, wraca na uniwersytet, jednak Stunner wyrywa się z uwięzi i podąża za nim.

ESU. W chwili, gdy „Peter” podsłuchuje rozmowę Donalda i Anny, Angelica ciska autobus pełen ludzi w jego stronę. Spider-Ock robi unik, ale zostaje zmuszony do nadludzkiego wysiłku, gdyż musi podtrzymać siecią busa, aby ten nie zmiażdżył Lamaze’a i Marconi. Stunner wykorzystuje jego trudne położenie – wyrywa mu macki z pleców i bije po głowie. Kiedy Spider-Ock jest bliski wyjawienia jej swojej prawdziwej tożsamości, Spider-Boty znajdują Angelicę i wyłączają interfejs obsługujący technologię wirtualnej rzeczywistości, w wyniku czego postać atletycznie zbudowanej Stunner znika. Anna wyczołguje się spod autobusu, jak wcześniej zrobił to Lamaze, i dziękuje wybawcy za ratunek.

Spider-Ock zjawia się w pracowni Doktor Carolyn Trainer i znajduje nieprzytomną Brancale podłączoną do symulatora VR. Po upewnieniu się, że kobieta żyje, zabiera cały sprzęt komputerowy. Kiedy Angelica odzyskuje przytomność, przebywający w swojej siedzibie „Peter Parker” przemawia do niej pod postacią wirtualnego Doktora Otto Octaviusa. Okazuje jej serdeczność, lecz łamie serce, mówiąc, że w jego życiu jest już inna kobieta. W tej samej postaci odwiedza Doktora Lamaze’a w jego mieszkaniu na Gramercy.

Na następny dzień Donald Lamaze odwołuje przed komisją doktorską swoje zarzuty wobec „Parkera”. Przewód doktorski kończy się pełnym sukcesem i „Peter” otrzymuje tytuł doktora. Na osobności Lamaze obiecuje mu, że dochowa tajemnicy, iż „Parker” jest cichym asystentem Otto Octaviusa. Anna raduje się, że wszystko dobrze się skończyło.

The Goblin Underground. Menace sprowadza swoją siostę, Carlie, przed oblicze Green Goblina i przekazuje swemu panu należący do Cooper dziennik. Znajduje się w nim pełna dokumentacja śledztwa ws. działalności „Spider-Mana”. Przeglądając go, śmiejący się Goblin nie może wprost doczekać się zakończenia.

Uwaga: Ujęte w cudzysłów wyrazy, opisujące głównego bohatera (Spider-Man, Peter Parker, Pająk, Parker, Peter itd.), odnoszą się do Otto Octaviusa/Doktora Octopusa, którego umysł zajął ciało Spider-Mana. Te same określenia, bez cudzysłowu, charakteryzują z kolei Petera Parkera (oryginalnego Spider-Mana) – ewentualnie jego ducha/astralną formę/świadomość/osobowość itp. Natomiast bardziej sprecyzowane nazwy, takie jak Superior Spider-Man i Spider-Ock, zawsze dotyczą Dr. Octopusa w ciele/kostiumie Spider-Mana i nie są wyróżnione cudzysłowem.

Recenzja

„Stara miłość nie rdzewieje”. Dramatycznie zakończony w przeszłości romans ma swoje bolesne konsekwencje tu i teraz. W oku cyklonu, po jednej stronie znajduje się pałająca żądzą zemsty Stunner, a po drugiej obiekt jej bezgranicznej nienawiści, czyli Superior Spider-Man. Jest to bardzo osobliwa i oryginalna konfrontacja, ponieważ Spider-Ock zna od jak najlepszej strony swoją przeciwniczkę i darzy ją wielkim szacunkiem, przez co nie ma w ogóle ochoty z nią walczyć. Niestety, Stunner nie podziela tych serdecznych uczuć, bo nie jest świadoma, że to jej ukochany oddycha płucami człowieka ukrytego pod maską superherosa, i widzi w nim tylko znienawidzoną osobę odpowiedzialną za odebranie miłości jej życia. W rezultacie Octavius musi toczyć bój z kimś, z kim tak naprawdę nie ma na pieńku, a Stunner myśli, że gdy go zabije, to odda hołd najwspanialszemu człowiekowi, jaki stąpał po ziemi. Pomieszanie z poplątaniem, ale jaka zmyślna strategia na rozwój akcji zaplanowana przez scenarzystę, który na dodatek odrobił pracę domową – przestudiował porządnie kanon i przytoczył wydarzenia, które dawno temu wyrzuciły postać Stunner poza nawias społeczności Marvela.

Ogromną dramaturgię oddaje scena, w której Carlie Cooper odwiedza zapuszczony grób Otto Octaviusa. Przypuszczam, że wielu czytelników czekało na chwilę, kiedy ktoś uroni łzę nad tragicznie zmarłym Peterem Parkerem, którego spotkała ogromna niesprawiedliwość w postaci upokarzającej śmierci w ciele znienawidzonego przez ludzkość zbrodniarza, pochowanego w pogardzie w lichej mogile. Z tym wątkiem wiąże się też kluczowy zwrot w fabule, który powiększa grono osób zaglądających za kulisy tajemnic Superior Spider-Mana.

Bardzo poprawiającym notowania tego komiksu akcentem był widok Doktora Octopusa w charakteryzacji z pamiętnych lat 90-tych, kiedy to działał w oparciu o partnerstwo z bezgranicznie mu oddaną Stunner. Giuseppe Camuncoli naprawdę postarał się, by oddać klimat i styl tej epoki.

Ten komiks jest też krokiem milowym w życiu fałszywego Petera Parkera. Jeśli prawowity właściciel odzyska to ciało, to w swoim życiorysie zauważy prestiżowy tytuł naukowy – pół żartem, pół serio: kto wie, może jeszcze kiedyś podziękuje „Ośmiornicy” za tak wspaniałe rozwinięcie kariery naukowej? W tym komiksie nawet działające zazwyczaj wywiadowczo Spider-Boty mogły się wykazać heroicznym wyczynem, który ocalił Spider-Ocka przed popadnięciem w niezłe tarapaty. Cieszy mnie to, że czynione są starania, by jak jak najlepiej zagospodarować każdą myśl, ideę, koncepcję zaimplementowaną nie tak dawno w świecie nowego Spider-Mana.

5 pajączków spada z sufitu na ten numer.

Ocena:

Autor: Dawidos