Numer: Superior Spider-Man #16
Tytuł: Run, Goblin, Run, Part 2: Goblin Season
Wydawnictwo: Marvel Comics 2013
Data wydania: Październik 2013
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Humberto Ramos
Tusz: Victor Olazaba
Kolory: Edgar Delgado
Litery: VC’s Chris Eliopoulos
Okładka: Humberto Ramos
Pomocnik redaktora: Ellie Pyle
Redaktor: Stephen Wacker
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

The Daily Bugle. Joe Robertson, redaktor naczelny gazety, zabrania komukolwiek pisnąć słówko o pobycie Uricha w ich redakcji. Norah prosi Phila, by powiedział na głos, że oskarżenia „Spider-Mana” wobec niego są bezpodstawne. Ktoś jednak donosi na Uricha i przed wejściem do budynku gromadzi się tłum gapiów oraz zajeżdżają policyjne radiowozy. Wątpiąca coraz bardziej w niewinność swego chłopaka Norah pyta go, jakim cudem nakręcił tak wiele filmów z akcji Hobgoblina.

Superior Spider-Man, dzięki nasłuchowi policyjnej radiostacji, poznaje aktualne miejsce pobytu Uricha. Prosi o wsparcie najemników z 7 Pajęczego Patrolu. Kiedy żołnierze szykują się do akcji, jeden z nich zostaje schwytany przez Wraith (Yuri Watanabe).

Dostrzegając beznadziejność sytuacji, Phil zaczyna śmiać się jak szalony. Spider-Ock dociera do redakcji, jednak Robbie staje mu na drodze, pytając o dowody winy Uricha. W chwili, gdy Pająk wspomina o sygnale, jaki odbiera z nano-robotów w ciele podejrzanego, Phil wyjmuje miecz i przystawia go do gardła Norah. Tymczasem oglądający w kryjówce sensacyjne wiadomości TV Tiberius Stone cieszy się z klęski Hobgoblina i wykreśla go ze swojej krótkiej listy osób, na których chce się zemścić.

Midtown. Wraith przesłuchuje uprowadzonego najemnika i zadaje mu pytanie, skąd „Pająk” czerpie fundusze na prywatną armię. Kontaktująca się z nią Carlie Cooper sprawdza historię konta złapanego żołnierza i znajduje przelew z Kajmanów. Obie kobiety decydują się zbadać ten trop.

W redakcji Norah wyrywa się Urichowi i „oficjalnie” zrywa z nim. Ten zaczyna śmiać się tak głośno, by pozabijać wszystkich dziennikarzy, ale widząc męki wujka Bena, przerywa „soniczny krzyk”. Spider-Ock rani go wybuchającymi w jego skórze nano-robotami, po czym wyprowadza go na ulice, by odczuł, jak całe miasto przygląda się jego upadkowi. W podziemiu Goblin King, słuchając medialnych relacji ze zdemaskowania Hobgoblina, wysyła Menace, by sprowadziła do ich kryjówki pohańbionego Phila Uricha.

Otoczony przez policjantów, reporterów i „pajęczych” najemników, Urich w milczeniu trawi w sobie gorycz porażki. Superior Spider-Man odbiera mu jego miecz i myśli nad odebraniem mu życia. Zaniepokojeni jego medialną nagonką Avengers dzwonią do niego, by jeszcze raz wezwać go na dywanik. Przed kamerami Spider-Ock, który jednak wyłącza miecz Hobgoblina, dziękuje nowojorczykom za pomoc w schwytaniu groźnego przestępcy.

Po aresztowaniu Phila Uricha, zachowujący stoicki spokój Robbie wysyła Bena na urlop i z przykrością zwalnia z pracy Norah, która tworzyła z Philem reporterski duet i publikowała artykuły na podstawie kolportowanych przez niego materiałów audiowizualnych.

W drodze do New Jersey, furgonetka, wioząca aresztowanego Phila, zostaje zaatakowana przez Menace, która zabiera Uricha do podziemnego „królestwa” Goblin Kinga. Kiedy eks-Hobgoblin słucha wiadomości o swojej ucieczce z konwoju, zostaje wezwany przed oblicze Green Goblina, ale wpierw otrzymuje nowy kostium. Przywódca tajnej organizacji nadaje mu nową tożsamość – Goblin Kinght. Urich w zamian za otrzymanie drugiej szansy na zbudowanie kariery obiecuje dostarczyć nowemu szefowi ich największego wroga – „Spider-Mana”.

Uwaga: Ujęte w cudzysłów wyrazy, opisujące głównego bohatera (Spider-Man, Peter Parker, Pająk, Parker, Peter itd.), odnoszą się do Otto Octaviusa/Doktora Octopusa, którego umysł zajął ciało Spider-Mana. Te same określenia, bez cudzysłowu, charakteryzują z kolei Petera Parkera (oryginalnego Spider-Mana) – ewentualnie jego ducha/astralną formę/świadomość/osobowość itp. Natomiast bardziej sprecyzowane nazwy, takie jak Superior Spider-Man i Spider-Ock, zawsze dotyczą Dr. Octopusa w ciele/kostiumie Spider-Mana i nie są wyróżnione cudzysłowem.

Recenzja

Tym razem Dan Slott urządza nam widowisko medialne z prawdziwego zdarzenia. W centrum zainteresowania gęsto zaludnionego Nowego Yorku znajduje się Phil Urich, zdemaskowany przez Superior Spider-Mana jako Hobgoblin. Jesteśmy więc świadkami jego upodlenia na całej linii – w jednej chwili traci on anonimowość, dobre imię, wsparcie znajomych z redakcji, atrakcyjną dziewczynę i dochodową „pracę” filmującego własne zbrodnie super-złoczyńcy. Aż się go żal robi, choć jest z niego niezły psychol, który dokonał naprawdę strasznych czynów. W każdym razie, przyjemnie czytało mi się opowieść, w której to ten „zły” jest najbardziej poszkodowaną ze wszystkich osobą, przeżywającą emocjonalne katusze w stopniu wywołującym współczucie czytelnika.

W świetle ostatnich wydarzeń spodziewałem, że Phil Urich skończy tak, jak większość łotrów, którzy nadepnęli Spider-Ockowi na odcisk, jednak jego pełna szalonych przygód historia nie dobiega jeszcze końca. To prawda, że Dan Slott, mający pełne poparcie redaktorów wydawnictwa, zamknął pewien etap w jego życiu, ale dość szybko podarował mu drugie otwarcie, a skoro tak „znamienita” persona jak Green Goblin jest przewodnikiem jego dalszej drogi życiowej, to można porzucić obawy, że Phil Urich już więcej się niczym przed czytelnikami nie popisze.

Po długim czasie nieobecności powraca Wraith, której mistyczny wygląd możemy znów podziwiać na kadrach komiksów. Jej współpraca z Carlie tworzy ciekawy wątek, który będę z wielką uwagą śledził, licząc na to, że w końcu ktoś zdemaskuje Superior Spider-Mana, a jego dobra passa, rozdzierająca serca zwolenników Petera Parkera, w końcu przeminie. Nie może przecież wiecznie trwać taka sytuacja, że główny bohater danej serii nie dostaje od czasu do czasu kopa w cztery litery, lub jak kto woli, w tylną część ciała.

Czy wspominałem już o powrocie Menace? Goblinów ci w tym komiksie dostatek. Przebieram nogami w oczekiwaniu na epicką historię, w której zbrodnicze imperium Goblin Kinga jawnie wypowie wojnę policyjnemu „państwu w państwie”, zbudowanemu przez Superior Spider-Mana.

Niezbyt podobała mi się reakcja Bena Uricha (wujka Phila) i Norah Winters (dziewczyny Phila) na prawdę o drugim życiu, jakie prowadził bliski im Phil. Niezbyt była ona widoczna i to jest największy problem – w komiksach zazwyczaj takie rewelacje wyzwalają wielkie emocje u postaci związanych uczuciowo z osobą, której mroczne sekrety wyszły na jaw. Tutaj, niestety, tego zabrakło. Pozostanę więc przy 5 pajączkach.

Ocena:

Autor: Dawidos