Numer: Absolute Carnage #3
Tytuł: Absolute Carnage, Part 3
Wydawnictwo: Marvel Comics 2019
Data wydania: Listopad 2019
Scenariusz: Donny Cates
Rysunki: Ryan Stegman
Tusz: JP Mayer
Kolory: Frank Martin
Litery: Clayton Cowles
Okładka: Ryan Stegman, JP Mayer & Frank Martin
Asystent redaktora: Danny Khazem
Redaktor: Devin Lewis
Redaktor wykonawczy: Nick Lowe
Redaktor naczelny: C.B. Cebulski
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $4.99
Przedruk PL: Venom, Tom 3

Streszczenie

Zmieniony przez Carnage-Osborna w sześciorękiego stwora Miles Morales rzuca się na Venoma. Brock, którego symbiont namawia do zabicia młodego Spider-Mana, odpycha zniewolonego bohatera. Kiedy chce zabrać sparaliżowanego Gargana, zatrzymuje go Carnage, który zamierza przygnieść go autem. Eddie, wspominając o wnuku Osborna, wyrywa go na chwilę z osobowości Cletusa Kasady’ego. Symbiont Venoma, sprzeciwiając się Brockowi, przebija macką serce Normana i chce dobić go, zanim ten się zregeneruje. Eddie przekonuje jednak kostium, widzący w zabijaniu wrogów jedyne wyjście, by ratowali Scorpiona.

Podczas ucieczki symbiont oświadcza Brockowi, że jeśli będzie trzeba, znajdzie innego silniejszego od niego nosiciela, aby zabić Dark Carnage’a. Venom z Garganem docierają do magazynu Rexa Stricklanda. Zastają tam Spider-Mana, Kapitana Amerykę, Wolverine’a, Thinga i Bruce’a Bannera. Cap obiecuje zająć się nieczującym nóg Scorpionem. Na pytanie Brocka, gdzie jest Maker, Thing odpowiada, że ”mały Reed” zwiał przed ich przybyciem. Banner informuje Venoma, że S.C.I.T.H.E. – maszyna Makera do usuwania kodeksów symbiontów z ciał nosicieli – działa bez zarzutu i skorzystał z niej już Normie Osborn.

W trakcie rozmowy o tym zabiegu Eddie wita się z Bannerem, a następnie przytula Dylana, który zyskał nowego ochroniarza – złączonego z kotem symbionta Sleepera, potomka kostiumu Venoma. Spider-Man podchodzi do Brocka, mówiąc, że czas rozpocząć procedurę, w trakcie której pacjenci będą musieli być nieprzytomni. Venom chce zostać na czatach. Pająk pragnie mu towarzyszyć, czując się winnym za ten kryzys, jako że sprowadził symbionta Venoma na Ziemię. Mimo namowom kostiumu Brock nie zdradza Peterowi, że symbionty są na planecie ludzi już od wieków ciemnych, i zgadza się na prośbę Spider-Mana.

Kilka godzin później. Banner monitoruje system S.C.I.T.H.E. Do milczącego Eddiego, stojącego nad kapsułą z nieprzytomnym Kapitanem Ameryką, podchodzi Spider-Man, który pyta go, czy wszystko z nim w porządku. Kiedy dopytuje, kiedy powie Dylanowi, że jest jego ojcem, do pomieszczenia wpada przerażony Brock, krzycząc imię Spider-Mana. Fałszywy Eddie, kończąc rysowanie symbolu Knulla na szkle kapsuły, uśmiecha się z powodu odkrycia tego, kim jest Dylan i Spider-Man. Wspominając swoje narodziny i śmierć kliniczną w szpitalu Ravencroft, zadowolony Cletus Kasady ściąga z siebie kamuflaż.

Po przemianie w Dark Carnage złoczyńca sprowadza do ośrodka armię swoich sobowtórów i zaczyna rozbijać szkłaną osłonę kapsuły z Capem. Brock pragnie przede wszystkim ratować i zabrać stąd swojego syna, ale jego kostium woli zostać i walczyć. Różnica zdań sprawia, że symbiont Venoma opuszcza Eddiego i łączy się z Bannerem. Kiedy Carnage przebija naukowca mackami, ten zmienia się w swoje zielone alter ego i wali Kasady’ego w twarz. Oczom wszystkich ukazuje się pokryty symbiontem Hulk.

Recenzja

Do tej pory zmartwychwstały Carnage wydawał się niepokonany. Wszystko przemawiało na jego korzyść – supersymbiont Knulla, panosząca się po mieście zaraza Grendela, ulegający jej kolejno wojownicy z supermocami. Poprzednia część historii zakończyła się przecież dołączeniem Milesa Moralesa do jego hordy. Choć ten komiks wznawia akcję bezpośrednio po przemianie młodego Spider-Mana w pokrytego symbiontem akolitę Carnage’a i Knulla, szybko odchodzi od tego przyciągającego wątku (o dalszych losach Milesa opowie bowiem osobna miniseria) na rzecz starań herosów o pozbycie się z ich ciał kodeksów.

Scenariusz trzeciego odcinka crossoveru kładzie zaskakująco duży nacisk na relacje Eddiego Brocka i symbiontu Venoma, które zaczynają przeżywać poważny kryzys. Powód? Brock, gotowy podążać bardziej drogą Spider-Mana, nie chce zabijać zniewolonych sługusów Carnage’a i myśli przede wszystkim o swoim synu, Dylanie. Z kolei jego żywy kostium, chcąc raz na zawsze położyć kres terrorowi Carnage’a, przestaje mieć jakiekolwiek opory przed zabijaniem. Rozgrywa się tu więc niecodzienne ideologiczne starcie, o którym otoczenie nie ma pojęcia, co przynosi pod koniec szokujący dla wszystkich stron obrót wydarzeń.

W obrębie głównej miniserii jest to też pierwszy komiks, w którym pojawiają się niemający pajęczego rodowodu superbohaterowie. Na jego stronach czytelnicy mogą więc przywitać się z Kapitanem Ameryką, Wolverinem, Thingiem i Hulkiem. W końcu słowo crossover do czegoś zobowiązuje. Ponownie twórcom – w równym stopniu i scenarzyście i rysownikowi – udało się wytworzyć nastrój grozy, która osiąga apogeum w scenie, gdy opada „maska”, a bogatszy w wiedzę o swoich wrogach czarny charakter dzieli się z nimi mroczną historią swoich narodzin. Cała ta infiltracja pachnie zresztą klimatami z kultowego filmu „Coś”.

Tak dochodzimy do finału, zapowiadającego w przyszłym numerze nie tylko wielką batalię, ale także widowisko poskromienia monstrum, jakie zawitało tu na ostatniej stronie. Aż ciarki przechodzą na myśl, jaką siłą dysponuje ów bestia. Biada temu, komu obije ona twarz. W telegraficznym skrócie – komiks bardziej stonowany od poprzednich części, skoncentrowany raczej na dialogach i postaciach, za to nadal świetnie rysowany i kontynuujący tradycję bombowych zakończeń. 4 pajączki.

Ocena:

Autor: Dawidos