Numer: The Clone Conspiracy Omega
Tytuł: Collateral Damage
Tytuł 2: Give Us A Wink
Tytuł 3: King’s Favor
Wydawnictwo: Marvel Comics 2017
Data wydania: Maj 2017
Scenariusz: Dan Slott & Christos N. Gage, Peter David
Rysunki: Cory Smith, Mark Bagley, Stuart Immonen
Okładka: James Harren
Asystent redaktora: Allison Stock
Pomocnik redaktora: Devin Lewis
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $4.99
Przedruk PL: Amazing Spider-Man: Globalna Sieć, Tom 5

Streszczenie

Collateral Damage
Kontynuacja wydarzeń z The Clone Conspiracy #5.

Haven, New U. Rhino rozpacza nad prochami żony, Oksany. Dr. Rita Clarkson prowadzi Spider-Mana i jego towarzyszy do podziemnego pomieszczenia, gdzie leczono pacjentów, z których większość jest śmiertelnie chora. Wśród nich znajduje się Jerry Salteres, pracownik Parker Industries. Pająk kontaktuje się z jego żoną, Emmą, którą na wieść, że zdrowy Jerry był klonem, a jej prawdziwy mąż niedługo umrze, ogarnia rozpacz. Kobieta zapowiada, że pozwie Petera Parkera do sądu.

Po tej trudnej rozmowie Anna pociesza Petera, twierdząc, że nie powinien czuć się winny. Parker wyrzuca Kaine’owi, że tak długo trzymał wiedzę o sekretach New U tylko dla siebie. Sprzeczkę przerywają agenci S.H.I.E.L.D., którzy wraz z Maxem Modellem z Horizon University przybywają objąć wszystkich kwarantanną. Clarkson przekazuje im listę klonów – klientów firmy z całego świata. Spider-Man prosi Silk, by miała oko na zrozpaczonego stratą żony Jamesona. Ukradkiem Lizard i jego rodzina uciekają z Haven.

Na osiedlu bojowo nastawiony Kaine żąda od Petera wszczęcia pościgu za Jackalem. Klon Parkera nie kupuje bowiem historii, że Ben Reilly zginął, zamieniając się w kupę popiołu. Postanawia wytropić go na własną rękę. W laboratorium Jackala zaniepokojona Spider-Gwen przekonuje Kaine’a, że powinni zająć się najpierw znalezieniem lekarstwa na jego chorobę. Ten jednak przekłada schwytanie Reilly’ego nad własne życie i namawia Gwen do powrotu do domu. Komplementowana przez niego Stacy przechodzi przez portal.

Odziani w kombinezony ochronne funkcjonariusze S.H.I.E.L.D. zaprowadzają Spider-Mana do pomieszczenia, gdzie umieszczono skrzynię chłodniczą przechowującą zwłoki wujka Bena. Kiedy Peter zostaje z nią sam na sam, na zewnątrz Rhino wpada w szał, nie pozwalając służbom odciągnąć go od szczątków Oksany. Ostatecznie Pająkowi udaje się uspokoić Nosorożca, tłumacząc mu, jak czerpać siłę z faktu utraty ukochanych osób.

Horizon University. Max Modell przekazuje wszystkim pomyślną wiadomość – nikt z badanych osób nie nosi już w sobie zaraźliwego wirusa. Spider-Man obiecuje transportowanemu do więzienia Rhino, że złoży mu wizytę, aby sprawdzić, jak się miewa. Tymczasem w kanałach pod San Francisco pracujący w laboratorium Lizard upewnia się, że zastosowana przez niego metoda odniosła sukces. Teraz może cieszyć się towarzystwem żony i syna, których przemienił na swoje podobieństwo w ludzi-jaszczurów.

Scenariusz: Dan Slott & Christos N. Gage
Rysunki: Cory Smith
Tusz: Cory Smith
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Joe Caramagna

Give Us A Wink
Rita Clarkson przychodzi wieczorem do baru, aby odreagować stres. Do stolika, przy którym siedzi badaczka, podchodzi zamaskowany okularami i czapką Ben Reilly. Pokryty bliznami mężczyzna opowiada, że upozorował własną śmierć, zostawiając ubrania pośród prochów innych klonów. Stara się przekonać obecnie patrzącą krytycznie na ich dokonania przyjaciółkę, że ich przedsięwzięcie służyło dobrym celom.

Polemika na temat etyki New U wiedzie donikąd. Po chwili ciszy Ben wyznaje, że potrzebuje pożyczyć pieniądze na ucieczkę z miasta. Kiedy Rita zarzeka się, że nie należy do bogaczy, zagadują ją Leo D’Lando i jego szwagier. Mężczyźni zamierzają pomścić Nikki, jej pacjentkę, a ich zmarłą żonę i siostrę, której klon rozpadł się na ich oczach. Planują wyprowadzić Ritę na dwór, aby tam wykonać na niej cichą egzekucję.

Jackal staje w obronie Clarkson. Po glosie Leo rozpoznaje w nim informatora, który napuścił ich na Ritę. Ben zasłania się nim, gdy drugi napastnik strzela z pistoletu. Kula trafia Leo w plecy. Po bójce Reilly i Clarkson migiem opuszczają lokal. Wdzięczna za ocalenie życia kobieta udaje się do banku i bezzwrotnie przekazuje Benowi oszczędności z prywatnego konta emerytalnego. Ten wyjawia jej, że zainscenizował cały incydent w barze dla zdobycia pieniędzy, ale Rita odbiera to jako żart. Ben żegna się z nią pocałunkiem.

Scenariusz: Peter David
Rysunki: Mark Bagley
Tusz: John Dell
Kolory: Jason Keith
Litery: Joe Caramagna

King’s Favor
San Francisco. Spider-Man wpada do chińskiej restauracji, wszczynając bójkę z ludźmi Kingpina, który przez Petera Parkera zaoferował mu spotkanie w sprawach biznesowych. Siedzący przy stoliku Fisk zapewnia, że nie ma złych intencji. Przypomina, że afera z Jackalem kosztowała Parker Industries utratę zysków z Webware, który przestał działać, a Spider-Manowi przyniosła gorycz. Na koniec wyznaje, że chce spłacić dług z czasów, gdy wspólnie obalili Jackala, dając mu pendrive, na którym znajdują się informacje, gdzie ukrywa się jego największy wróg – Osborn. Spider-Man bez wahania zgadza się na taki układ.

Kontynuacja wydarzeń w The Amazing Spider-Man #25.

Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Stuart Immonen
Tusz: Wade von Grawbadger
Kolory: Richard Isanove
Litery: Joe Caramagna

Recenzja

Dzisiaj wielkie wydawnictwa komiksowe zza oceanu dwoją się i troją, by z każdego topowego eventu wycisnąć, jak najwięcej się da. Dlatego ostatni numer wzbudzającej zainteresowanie serii rzadko bywa zakończeniem z prawdziwego zdarzenia. Taką rolę spełnia najczęściej tzw. epilog, czyli nadprogramowy, zazwyczaj objętościowo większy komiks. Najnowsza Saga Klonów nie jest tu wyjątkiem, o czym świadczy niniejsza pozycja zamykająca stare wątki i oczywiście otwierająca nowe.

Finał finału wstydu nie przynosi, ale na kolana też nie powala. Główna historia, bezpośrednia kontynuacja crossoveru, ujawnia, jak zareagował Rhino po śmierci żony, co stało się z Lizardem i jego sklonowaną rodzinką oraz co w duszy gra Kaine’owi czy Spider-Gwen. Całość sprawia jednak trochę wrażenie pisania na kolanie, w pośpiechu. Jasnymi punktami są szał Rhino, wendeta Kaine’a i spowiedź Petera nad trumną wujka Bena. A kiczowatymi – bezpodstawne oskarżenia Emmy Salteres czy gadzi los żony i syna Lizarda.

Ambiwalentne odczucia wzbudza druga część komiksu, zwiastująca przyszłość Bena Reilly’ego, sprawcy ostatniej afery z klonami. Niewątpliwie miło było ujrzeć rysunki mistrza, za jakiego w branży uchodzi Mark Bagley. Niewątpliwie przeżycie Reilly’ego to powód do radości, tym większej, że lada dzień wyjdzie świeżutki dedykowany mu tytuł. Szkopuł w tym, że jak wskazuje jego przygoda z Ritą Clarkson będzie to raczej cykl o manipulującym łotrze niż inspirującym herosie. Czy naprawdę jest sens tworzyć jeszcze gorszą wersję Kaine’a?

Zamykająca komiks nowelka o spotkaniu Kingpina i Pająka również prezentuje nierówny poziom. Szarża Spider-Mana nie służyła niczemu innemu, jak tylko sztucznie podgrzanej atmosferze, bo z logicznego punktu widzenia była zbędna. Za to deal dobity z Fiskiem na wieść o tym, kogo udało mu się namierzyć, miał swój „Wow”. I otworzył na oścież drzwi do kolejnej wielkiej historii – The Osborn Identity.

Komiks można włożyć do szuflady zarezerwowanej dla pospolitych przeciętniaków, których ocena oscyluje gdzieś w granicach 3 i 4 pajączków. Krakowskim targiem niech więc będzie 3,5.

Ocena:

Autor: Dawidos