Numer: The Clone Conspiracy #4
Tytuł: Dead No More, Part 4
Wydawnictwo: Marvel Comics 2017
Data wydania: Marzec 2017
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Jim Cheung
Tusz: John Dell & Cory Smith
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Joe Caramagna
Okładka: Gabriele Dell’Otto
Asystent redaktora: Allison Stock
Pomocnik redaktora: Devin Lewis
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk PL: Amazing Spider-Man: Globalna Sieć, Tom 5

Streszczenie

Laboratorium Jackala. Doktor Octopus bada Electro i schwytanego Kaine’a, aby hodowany przez niego protoklon był wolny od zjawiska rozpadu komórek. Kiedy towarzyszący mu Lizard udaje się na rodzinny obiad, jeden z klonów Milesa Warrena przyprowadza do laboratorium uprowadzoną Annę Marię Marconi. Otto Octavius rozczula się na jej widok, ale kobieta nie ma najmniejszej ochoty przebywać w jego towarzystwie.

Kierujący furgonetką Ben Reilly wiezie Spider-Mana i skrzynię chłodniczą z ciałem Bena Parkera do drugiej siedziby New U – wieżowca Transamerica Pyramid. Pytany przez pasażera o tajemnicę sukcesu swego wielkiego przedsięwzięcia, Jackal odpowiada, że zdobył szerokie poparcie ludzi z rządu, służb, świata medycyny i mediów, oferując im wszystkim powrót ich bliskich do życia.

New U, wejście południowe. Klon Gwen Stacy wpuszcza do bazy Jackala swojego ojca, Prowlera i grupę sklonowanych super-łotrów. Przypomina wszystkim o wzięciu leków. Spider-Gwen przygląda się temu z oddali i usiłuje skontaktować się z Kainem. Po przyjeździe Jackal zaprowadza Petera do Haven – sztucznego miasteczka dla wskrzeszonych przyjaciół i wrogów Spider-Mana. Tam Pająk przeprasza Gwen i Marlę Jameson za swoje błędy. Przed żoną Jonaha przyznaje, że jego obietnica „odtąd nikt nie zginie” nie była realistyczna.

Laboratorium Jackala. Anna Marconi krzyczy, że nie chce mieć nic wspólnego z Octaviusem. Kiedy próbuje wysłać przez Webware prośbę o ratunek, Otto zabiera jej komunikator i wyjaśnia, że budynek blokuje wszystkie transmisje. Wtedy przychodzi mu do głowy myśl, że skoro klony wolniej się tu rozpadają, to wpływ na ich stan mogą mieć częstotliwości w środowisku – trzeba tylko sprawdzić które. Anna zgadza się z tą diagnozą.

Haven. Reilly namawia Spider-Mana, by połączyli swoje przedsiębiorstwa i zaprowadzili raj na całym świecie. Jonah dopytuje Jackala, kiedy ożywi jego ojca. Ten żąda od niego dokończenia kampanii promocyjnej New U w mediach. Po tym, jak Jonah idzie się tym zająć, Spider-Man zarzuca „bratu”, że nie wskrzesił dotąd wujka Bena, bo wiedział, że ten powie mu, iż postępuje źle i nieodpowiedzialnie. Pstryknięciem palców Jackal wydaje super-łotrom rozkaz zabicia Spider-Mana, uznając, że sam go zastąpi. Po stronie Pająka staje Prowler.

Jackal udaje się do laboratorium z nadzieją, że nastąpił przełom w szukaniu leku na chorobę klonów. Otto tłumaczy, że określona częstotliwość przyspiesza ich przemianę w Carriony, więc może odwrotna zadziała w drugą stronę. Kiedy zamierza użyć Kaine’a do testów, Anna deklaruje, że ma receptę. W zamian za nią nieufny Reilly oferuje jej transfer umysłu do ciała protoklona bez defektów. Otto atakuje go za obrazę ukochanej, która w jego oczach jest już doskonała. Po jego refleksie domyśla się, że Jackal to klon Spider-Mana.

Do bitwy dołącza Gwen Stacy z Earth-65, która ukrywała się w szybie wentylacyjnym. W uwolnieniu Kaine’a przeszkadza jej Electro. Otto włącza w bazie sygnał powodujący degenerację klonów w wieżowcu. Spider-Woman uwalnia Kaine’a. Chorzy zaczynają rozsiewać wirusa Carriona – od Otta zaraża się Anna. Reilly wygłasza orędzie, przepraszając za to cierpienie. Spider-Man apeluje do niego o współpracę. Jackal wysyła jednak sygnał na zewnątrz. W programie Jamesona obwieszcza światu, że wszyscy zginą i odrodzą się.

Recenzja

W przedostatnim odcinku najnowszej sagi o klonach przychodzi zmierzyć się czytelnikowi z faktem powrotu Bena Reilly’ego do życia. Czy jest on zbawcą mającym na sercu szczęście ludzkości czy szaleńcem pragnącym zostać bogiem w nowym świecie? Tej kwestii jeszcze nie sposób definitywnie rozstrzygnąć, aczkolwiek na tym etapie rozwoju fabuły wyraźniej zarysowuje się podział na tych dobrych i złych, bohaterów i złoczyńców. Pewne niedociągnięcia można wytknąć scenariuszowi, ale zasadniczo komiks trzyma poziom.

Siła tego utworu tkwi w zachowaniach postaci. Pierwsza od lat rozmowa Parkera i Reilly’ego w dosyć nadzwyczajnych okolicznościach (zwłoki wuja w aucie). Melodramatyczne spotkanie Doktora Octopusa i Anny Marconi. Troska kapitana Stacy o swoją córkę, Gwen. Skierowana do Stacych prośba Spider-Mana o wybaczenie. Wyznanie Pająka, że przysięga „nikt nie umrze” była dziecinadą. I wreszcie najjaśniejszy punkt całego komiksu – podniosła przemowa Spider-Mana z gatunku „co by powiedział wujek Ben”.

Z punktu widzenia dramaturgii nie dziwi reakcja Jackala na wypowiedzianą przez Spider-Mana prawdę. Natomiast trochę uwiera przekaz, że nie miałby on problemu żyć ze świadomością morderstwa „brata”, choć wcześniej oszczędził łotra, który eksperymentował na nim jak najgorsi zbrodniarze na więźniach obozów koncentracyjnych. Do profilu psychologicznego Reilly’ego nie pasuje na pewno obraza Anny Marconi. Nie dlatego, że jej niedobór wzrostu uznał za defekt, ale z racji tego, że powinien przewidzieć burzliwą reakcję jej adoratora.

Historia zatoczyła koło i finał spycha opowieść w rejony rasowej Sagi Klonów. Czyli sobowtór Petera Parkera odstawia stukniętego Jackala, tego oryginalnego, owładniętego wizją, którą najlepiej opisuje rymowanka: „żegnaj człeku, witaj klonie, tak mi dopomóż Carrionie”. Z pełną premedytacją odświeża się tu apokaliptyczny motyw z kontrowersyjnego projektu Maximum Clonage. Niewątpliwie całości służą znakomite rysunki Jima Cheunga – idealne nie tylko do scen bitewnych, ale też świetnie podkreślające emocje targające postaciami.

W jaki sposób świat zostanie ocalony przed zagładą? Czy ktoś spośród licznej gromadki klonów zagości na dłużej w świecie śmiertelników? W jakiej atmosferze rozegra się i zakończy finałowa konfrontacja Spider-Mana i Jackala? Co z umierającym Kainem? Został jeszcze jeden numer, ale dokończenie tej lektury będzie raczej przyjemnością fana niż powinnością redaktora 4,5 pajączki.

Ocena:

Autor: Dawidos