Numer: The Clone Conspiracy #1
Tytuł: Dead No More, Part 1: The Land of the Living
Tytuł 2: The Night I Died
Wydawnictwo: Marvel Comics 2016
Data wydania: Grudzień 2016
Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Jim Cheung & Ron Frenz
Okładka: Gabriele Dell’Otto
Asystent redaktora: Allison Stock
Pomocnik redaktora: Devin Lewis
Redaktor: Nick Lowe
Redaktor naczelny: Axel Alonso
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $4.99
Przedruk PL: Amazing Spider-Man: Globalna Sieć, Tom 5

Streszczenie

Dead No More, Part 1: The Land of the Living
Cmentarz. Trwa pogrzeb Jay’a Jamesona Sr. Peter próbuje pocieszyć ciocię May, która straciła w swoim życiu już drugiego męża. Syn zmarłego, Jonah Jameson, nie waha się rzucić Parkerowi w twarz, że to przez jego niechęć do terapii New U starszy mężczyzna odszedł z tego świata. John Jameson uspokaja swego ojca, aby zapobiec dalszej eskalacji emocji. Mary Jane odprowadza pogrążoną w rozpaczy May Parker-Jameson.

Kiedy ceremonia pogrzebowa dobiega końca, a wszyscy żałobnicy rozchodzą się, do stojącego samotnie zamyślonego Petera podchodzi Anna Maria Marconi. Przyjaciółka prosi go, by zwierzył się jej, co go trapi. Peter opowiada, że po tym, jak firma New U Technologies przeprowadziła operację na Jerrym Salteresie, nabrał podejrzeń do jej technologii. Tłumaczy to faktem, że pajęczy zmysł „odezwał się” w obecności zoperowanego pracownika. Dodaje, że właśnie z tego powodu odwodził Jay’a od tej nowoczesnej terapii, ale po śmierci męża ciotki dopadło go poczucie winy. Anna proponuje zatem, by wspólnie złożyli wizytę państwu Salteres.

Edmond, Oklahoma. Peter i Anna dojeżdżają autem do domu Salteresów. Drzwi otwiera im Emma, żona Jerry’ego, która twierdzi, że jej mąż źle się czuje. Dopytywana przyznaje, że zabrali go pewni ludzie, którzy zabronili jej komukolwiek o tym mówić, ostrzegając, że wówczas nigdy go nie odzyska. Kiedy Peter deklaruje jej wszelką możliwą pomoc, Emma postanawia zaufać gościom i wpuszcza ich do środka.

Przy herbacie Emma opowiada Peterowi i Annie, że Jerry’emu przytrafiło się coś strasznego, gdy zapomniał wziąć na wyjazd pod namiot swoich pigułek. Zaznacza, że pracownicy New U wyczyścili kompletnie dom z jego śladów i wykasowali film z jego przemianą z jej Webware. Jako projektant smartwatcha Peter odzyskuje dane z urządzenia. Oglądając fragment nagrania, rozpoznaje objawy rozpadu komórek i domyśla się, kto za tym stoi. Żegnając się, obiecuje Emmie sprowadzić jej męża. Kiedy on i Anna odjeżdżają, skryta w cieniu istota z pazurami obserwuje dom Salteresów.

San Francisco. Siedziba New U. Pod osłoną nocy Spider-Man przenika na teren podejrzanej firmy, podczas gdy Anna Marconi analizuje wspólnie z Bellą Fishbach w Horizon University skład pigułki, którą zgodnie z zaleceniami lekarzy z New U miał łykać codziennie Salteres. Rozmawiając z Anną przez swego smartwatcha, Peter przyznaje, że wszczepił Jerry’emu pod skórę miniaturowy pajęczy nadajnik, gdy pajęczy zmysł dał mu znać, że coś jest nie tak. Po dotarciu do pomieszczenia, skąd dochodzi sygnał, połączenie Parkera z Marconi nagle zostaje zerwane.

W laboratorium Spider-Man znajduje zbiornik, w którym unosi się Jerry, a raczej jego mózg, oczy i układ nerwowy. Ku przerażeniu Pająka mężczyzna wciąż wykazuje oznaki życia. Intruza nakrywa jednak klon Milesa Warrena. Pająk, zbulwersowany eksperymentami Jackala, rzuca się na naukowca, który wzywa ochronę. Na miejsu, zamiast zwykłych strażników, zjawiają się Rhino i Electro (Francine Frye). Aleksei broni wizji świata Jackala, dzięki któremu odzyskał żonę, podobnie jak Francine, której naukowiec podarował szansę na drugie życie i super-moce.

Po porażeniu przeciwników prądem wskutek oblania Electro wodą z wyrwanej ze ściany rury, Spider-Man, który nadal uważa, że Jackal bawi się życiem ludzkim i tworzy dalekie od ideału kopie ludzi, znajduje drzwi z napisem „Nie wchodzić”. Myśli, że prowadzą one do kryjówki Milesa Warrena, ale gdy wchodzi do środka wita go Gwen Stacy. Zszokowany jej widokiem sądzi, że to kolejny klon, ale dopadają go wątpliwości, bo jego pajęczy zmysł „milczy” w odróżnieniu od dotychczas spotkanych sobowtórów. Nie ma jednak czasu do rozwikłania tej zagadki, gdyż nagle atakuje i chwyta go wskrzeszony Doctor Octopus.

Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Jim Cheung & Ron Frenz
Tusz: John Dell
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Joe Caramagna

The Night I Died
Wiele lat temu. Mieszkanie Petera Parkera. Green Goblin wpada na lotni do pokoju, gdzie zastaje czekającą na chłopaka Gwen Stacy. Ku zaskoczeniu dziewczyny postanawia wykorzystać ją jako przynętę na Spider-Mana i usypia ją gazem z dyniowej bombki. Później. Na szczycie mostu Gwen na chwilę odzyskuje świadomość akurat, gdy stojący nad nią Goblin zwraca się do przybyłego Spider-Mana nazwiskiem Parker. Nie mogąca się ruszyć dziewczyna uświadamia sobie, że jej ukochany przyczynił się do śmierci jej ojca i tak długo ją oszukiwał.

Na zakończenie pojedynku Goblin strąca nieruchomą zakładniczkę z mostu. Kiedy Spider-Man łapie ją siecią za nogę, słychać odgłos skręconego karku. Gwen zapada się w ciemności. Gdy ponownie otwiera oczy, znajduje się w zbiorniku w laboratorium Jackala w San Francisco. Ten, siedząc przy stole z jedzeniem i herbatą, wita ją znowu w świecie żywych i przedstawia się jako ten, który zwrócił jej życie.

Jackal opowiada odrodzonej kobiecie, że kiedyś Dr. Miles Warren z Empire State University sklonował ją z próbki krwi, gdy jeszcze żyła, ale teraz odtworzono ją na podstawie DNA z jej zwłok i to z kompletem wspomnień z jej życia. Zapewnia, że może wykorzystać drugą szansę, jak tylko zapragnie, musi tylko zażywać specjalną pigułkę. Dodaje, że nie jest ani pionkiem ani więźniem, może w każdej chwili odejść, ale najpierw chciałby jej coś pokazać.

Jackal oprowadza Gwen po swoim laboratorium, chcąc namówić ją do współpracy. Dziewczyna jest oczarowana pokazaną jej futurystyczną technologią. Naukowiec uważa, że wspólnie mogą zbudować lepszy świat, a tak dobra osoba jak ona jest mu szczególnie potrzebna. Stacy wciąż się lekko waha, dlatego Jackal pstryknięciem palców przywołuje kogoś, kto będzie dla niej większym autorytetem. Okazuje się, że badacz przywrócił do życia jej ojca, George’a. Szczęśliwa dziewczyna, ufając słowom ukochanego rodzica, łyka pigułkę i dołącza do ich organizacji. Jackal uśmiecha się pod nosem.

Scenariusz: Dan Slott
Rysunki: Ron Frenz
Tusz: John Dell
Kolory: Edgar Delgado
Litery: Joe Caramagna

Recenzja

Nagłośniony przez media komiksowe crossover, który odświeża kontrowersyjny motyw klonowania, debiutuje wreszcie na łamach inauguracyjnego numeru tej 5-częściowej miniserii. Czy zalicza solidny start? Nie mam co do tego absolutnie żadnych wątpliwości. Treściwe wprowadzenie w fabułę, poprowadzona jednym torem wciągająca akcja, znakomite rysunki idealne do scen walk, mocne zakończenie, a na deser dodatkowo dołączona historia, która rzuca zupełnie nowe światło na epokowe wydarzenie z przeszłości.

Otwierającego komiks czytelnika wita przygnębiająca atmosfera pogrzebu, który jest kontynuacją, a zarazem potwierdzeniem wydarzeń z ostatniego rozdziału prologu Dead No More. Autor, opracowując dialogi do sceny rozmowy mającej miejsce tuż po pochówku, zadbał jednak o to, by ktoś, kto nie czyta na bieżąco flagowej serii o Spider-Manie, mógł szybko rozeznać się w tym, co ostatnio się wydarzyło. Po tym zwięzłym streszczeniu obsadza parę głównych bohaterów w roli detektywów, którzy szybko, ale nieszablonowo, natrafiają na trop winowajcy.

Od momentu, gdy pod osłoną nocy Spider-Man infiltruje siedzibę Jackala, pole do popisu ma nie tylko scenarzysta, ale także rysownik. Potyczka z super-łotrami na usługach najwybitniejszego specjalisty od klonowania nie grzeszy co prawda długością, ale kunsztu nie można jej odmówić. Warto podkreślić, że w tym punkcie fabuły rozgrywają się sceny uchylające – choć w niewielkim stopniu, ale lepszy rydz niż nic – kulisy metody stosowanej przez Jackala do ożywiania zmarłych. No i clillhanger, który najpierw funduje będącą wcieleniem dobra postać, a potem doprawia całość powrotem jednego z najsłynniejszych super-złoczyńców.

Na nie mniejszą uwagę zasługuje zamieszczony na końcu komiksu dodatek. Nadprogramowa nowelka, świetnie nawiązująca klimatem i rysunkami do pamiętnej epoki, a przy tym ochrzczona parafrazą tytułu kultowej historii, nadaje nowy kontekst tragicznej śmierci Gwen Stacy z legendarnego niezapomnianego komiksu z lat 70-tych. I co więcej, wyjaśnia, czemu taka anielica jak zmarła dziewczyna Petera zdecydowała się po wskrzeszeniu na zadawanie się z Jackalem, który również jest tu niejednoznaczną postacią.

Krótko – kwintesencja koncertowo przygotowanego komiksu, którego czyta się jednym tchem, a po lekturze nie można się doczekać jego ciągu dalszego. Nawiasem mówiąc, moment, gdy na widok wskrzeszonej dziewczyny Spider-Mana ogarnia wątpliwość, czy to aby klon, a może jego prawdziwa ukochana, przywołał piękne wspomnienia z Sagi Klonów. A mimo wielu kontrowersji miała ona w sobie coś fascynującego. Cóż, ten sentyment tylko przemawia na korzyść tego komiksu, któremu z radością wystawiam niemal perfekcyjną notę.

Ocena:

Autor: Dawidos