Numer: Ultimate Spider-Man #88
Tytuł: Silver Sable, Part 3
Wydawnictwo: Marvel Comics 2006
Data wydania: Luty 2006
Scenariusz: Brian Michael Bendis
Rysunki: Mark Bagley
Tusz: Scott Hanna
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Chris Eliopoulos
Okładka: Mark Bagley
Asystent redaktora: John Barber & Nicole Wiley
Redaktor: Ralph Macchio
Redaktor naczelny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Cena: $2.50
Przedruk PL: Ultimate Spider-Man, Tom 8

Streszczenie

Wild Pack donosi Sable o aferze rozpętanej wokół porwania przez nich Flasha Thompsona. Tymczasem Petera, któremu policja chce skontrolować plecak, ratuje Mark Raxton i osobliwy pomysł zrobienia reklamy jego zespołowi przez przebranie się za Spider-Mana i bieganie w kostiumie po Midtown High School.

Cała sytuacja wywiera na młodym Parkerze takie ciśnienie, że postanawia ujawnić swoją sekretną tożsamość przed ciotką May. Przychodzi do niej do pracy i wręcza jej plecak. Ona natomiast, zamiast go otworzyć, robi mu wykład, jakim tchórzem jest osobnik zwany Spider-Man i w jak niskim ma go poważaniu. Następnie proponuje bratankowi wspólną wizytę u terapeuty (znanego z Ultimate Spider-Man #45), którą Peter woli przełożyć na bliżej nieokreślony termin.

Jako że z ciotką nie wyszło, Peter prosi o radę Shadowcat. Ta sugeruje, aby sam odnalazł ludzi, którzy go szukają, zamiast czekać na nich i ponosić konsekwencje ich błędów. I tak Pajączek robi, zakradając się wcześniej do domu Flasha i wyciągając od niego informacje o porywaczach i ich kryjówce. Niestety, po wygranej walce ignoruje pajęczy zmysł i na własne życzenie zostaje porażony prądem z telefonu Sable.

Recenzja

Żenada po prostu, nie mam słów! Nie dość, że strona wizualna spadła na dużo niższy poziom (nie mam pojęcia dlaczego – Bagley rysował na kolanie, czy Hanna był pijany?), to już na samym wejściu tej części historii kompletna klapa – skąd w szkole, obstawionej ze wszechstron policją, wziął się Mark Raxton w stroju Spider-Mana? I dlaczego to zaważyło na oddaniu Parkerowi torby bez choćby zerknięcia do środka? Przecież od razu widać było, że alarm wywołał przebieraniec. No, ale niech już będzie, cuda się zdarzają.

Grunt, że późniejszy szok, refleksje i reakcje Parkera były takie, jakie być powinny. Za to pajączka mogę dać. Ale rozmowa Petera z ciotką May to po prostu koniec świata! Normalna babka w średnim wieku, robiąca jako taką karierę, nagle zaczyna gadać, jak May, którą mieliśmy okazję obserwować w komiksach z lat 70-80. Boże, Ty widzisz i nie grzmisz! I ta „życiowa” propozycja wspólnej wycieczki do terapeuty – w tym momencie już totalnie wymiękłem. Ech…

Pół pajączka za milusiego Thompsona seniora, chcącego wzbogacić się na sławie swojego syna w mediach, i kolejne pół za scenę walki, kiedy jeszcze była walką. Bo najstarszy numer na świecie z telefonem pod napięciem to zwyczajne obrażanie inteligencji czytelników! Ludzie, co wy robicie? 2 pajączki.

Ocena:

Autor: Spider-Nik (streszczenie), Roach a/k/a eRo (recenzja)