Numer: Ultimate Spider-Man #129
Tytuł: Ultimatum, Part 1
Wydawnictwo: Marvel Comics 2009
Data wydania: Luty 2009
Scenariusz: Brian Michael Bendis
Rysunki: Stuart Immonen
Tusz: Wade von Grawbadger
Kolory: Justin Ponsor
Litery: Cory Petit
Okładka: Stuart Immonen
Asystent redaktora: Lauren Sankovitch
Redaktor: Mark Paniccia
Redaktor naczelny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Cena: $2.99
Przedruk PL: Ultimate Spider-Man, Tom 11

Streszczenie

Human Torch dzwoni do Petera, by ten pomógł mu zakończyć nudną randkę z gwiazdą Britney Amber Fox.

Midtown High, Queens. May rozmawia na temat Gwen z dyrektorem szkoły, by dziewczyna mogła tam wrócić. Jej śmierć tłumaczy pomyłką, pokazując przy tym list od S.H.I.E.L.D. podpisany przez Tony’ego Starka. Mężczyzna przyznaje się przed kobietą, że ze względu na wszelkie dziwne zdarzenia odbędzie się głosowanie, by zamknąć szkołę. Jest przekonany, że tak się stanie, a do tego ma przyjąć dziewczynę, która wróciła ze świata umarłych. May mówi, że Gwen zasługuje na to, by dać jej szansę. Dyrektor się zgadza.

Peter, któremu towarzyszy Mary Jane, na prośbę Storma dzwoni do niego. Torch odbiera telefon podczas randki i udaje, że jest potrzebny, ponieważ pojawił się Doom. Staje w płomieniach i odlatuje. Po drodze trafia na Vulture’a, z którym nie może sobie poradzić. Nieoczekiwanie zjawia się Spider-Woman, która łatwo pokonuje przestępcę. Johnny stara się nawiązać kontakt z dziewczyną w pajęczym kostiumie, jednak ta stara się go ignorować. Human Torch czuje, że znalazł kandydatkę na dziewczynę.

Nazajutrz. Przed domem Parkerów spotykają się Kong, Kitty, Gwen, Mary Jane i Peter. Cała piątka wybiera się do miasta, by móc nocą się zabawić. May żegna młodzież. Po chwili dostrzega radiowóz policyjny. Wysiadają z niego detektyw Mary Lambow, jej partner detektyw Rodriguez i policjanci. Ze względu na podejrzenie znajomości May ze Spider-Manem zabierają ją na komisariat.

Recenzja

Kolejna historia, która ma być wstępem do crossoveru: Ultimatum. Bendis stawia postacie w różnych sytuacjach. Zaczyna się sielankowo, od randki Jonathana Storma – Human Torcha – z gwiazdą muzyki pop. Myślę, że ta scena przypadnie bardzo do gustu fanom Spider-Mana, dlatego warto nie wspominać za dużo o niej i nie psuć efektu przyszłym czytelnikom.

Ciocia May staje przed kolejnym problemem, jakim jest rozmowa z dyrektorem szkoły w sprawie Gwen. Tutaj Bendis pokazał, że ma głowę na karku i urzeczywistnił cały dialog. Chodzi mi tu o to, że ludzie nie są głupi. Obserwują, co się dzieje dookoła. Dyrektor ma dość tematów związanych ze Spider-Manem, mutantami i ich superwrogami. Jest bardzo podejrzliwy, zwraca uwagę np. na podpis Tony’ego Starka pod zaświadczeniem. Ogółem ciocia May jest położona obecnie w dość trudnej sytuacji, gdyż zostaje zabrana przez policję na przesłuchanie. Robi się naprawdę gorąco, a na karku mamy przecież całe Ultimatum.

Do tego w komiksie mamy coś, co mi naprawdę się bardzo spodobało, co niekoniecznie może się podobać innym czytelnikom. Chodzi mi o walkę między trzecioplanowymi postaciami: Human Torch i Spider-Woman vs Vulture. W świecie superwojowników jest mnóstwo potyczek z postaciami, którzy nie posiadają swojej serii, a z wielką przyjemnością oglądamy walki postaci ze Spider-Mana i Fantastic Four. Takie roszady mnie cieszą, bo utrwalają nas w świadomości, że wszyscy herosi żyją w jednym świecie, w tym samym mieście. Teoretycznie nie ma na to miejsca w komiksie, bo przestrzeń musi być poświęcona głównemu bohaterowi.

Ciekawym rozwiązaniem byłoby puszczenie nowej serii z samymi takimi potyczkami. Załóżmy, że rozpoczął się wyżej wspomniany pojedynek w Ultimate Spider-Man, po czym dodana zostaje notka, że walka pokazana jest w numerze tym i tym, w serii o walkach. W owym zeszycie nie musiałaby być przedstawiona cała ta otoczka, w jaki sposób do walki doszło, tylko sam pojedynek. Powoli scenarzyści Marvela stosują podobne zabiegi, ale o powstaniu całkowicie nowej serii z epizodycznymi walkami to jeszcze nie słyszałem.

Podsumowując, numer średni, nie powala na kolana. Historia naszych bohaterów zaczęła się gmatwać, ale poza uczuciem ciekawości nie targały mną żadne emocje przy czytaniu. Ocena: 3 pajączki.

Ocena:

Autor: Spider-Nik (streszczenie), Sierp (recenzja)