Numer: Spider-Man: Life Story #4
Tytuł: Chapter Four: Brothers in Arms
Wydawnictwo: Marvel Comics 2019
Data wydania: Sierpień 2019
Scenariusz: Chip Zdarsky
Rysunki: Mark Bagley
Tusz: Andrew Hennessy
Kolory: Frank D’Armata
Litery: Travis Lanham
Okładka: Chip Zdarsky
Asystent redaktora: Shannon Andrews
Pomocik redaktora: Alanna Smith
Redaktor: Tom Brevoort
Redaktor naczelny: C. B. Cebulski
Naczelny dyrektor kreatywny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $4.99
Przedruk PL: Spider-Man: Historia Życia

Streszczenie

Rok 1995, Chicago. Podstarzały Doktor Octopus sieje zniszczenie w centrum miasta. Na miejscu pojawia się Ben Reilly, pracujący jako fotoreporter klon Petera. Otto rozpoznał go na pogrzebie May Parker i w jakiś sposób dowiedział się o nim prawdy. Biorąc zakładniczkę, przekonuje Bena, aby ten oddał się w jego ręce.

Nowy York. Biuro Petera Parkera. Tony Stark proponuje fuzję z Parker Industries. Właściciel firmy stawia warunek, że Stark musiałby najpierw zrezygnować z produkcji broni. Wywiązuje się sprzeczka, gdyż Tony jest przekonany, że jego broń pomogła wygrać wojnę z Rosją i zapewnia światu bezpieczeństwo. Peter kontrargumentuje, wspominając, że jego produkty trafiały też do rebeliantów i terrorystów. Zdenerwowany Stark wychodzi z budynku. Po chwili Peter dostaje telefon od detektyw Jessiki Jones, która śledzi dla niego pewną osobę w Jersey. Jones i Parker dodatkowo zdają się być związani prywatnie.

Peter ciągle działa jako Spider-Man. Podczas patrolu powstrzymuje kilka napadów, zastanawiając się, czy jego działania robią jakąś różnicę. Nagle dzięki systemowi zainstalowanemu w masce dowiaduje się o raportowanym zagrożeniu w innej części miasta. Doctor Octopus wywołuje go bezpośrednio, aby się stawił. Otto zdaje się tracić kontakt z rzeczywistością, miotając autami i autobusami i nie zważając na życie cywilów. Spider-Man robi co w jego mocy, ratując ich. Okazuje się, że Doc Ock zna jego tożsamość. Korzystając z chwili nieuwagi, obezwładnia Spider-Mana gazem.

Później. Peter budzi się w laboratorium Oscorp, widząc uwięzionego naprzeciw siebie Bena, a także Harry’ego Osborna, który współpracuje z Octopusem. Harry przeprasza przyjaciela, tłumacząc, że Otto go zmusił. Octavius opowiada o tym, jak przed śmiercią May zostawiła go z powodu jego ciągłej złości, mówi jednocześnie, że bardzo ją kochał i nigdy nie skrzywdził.

Okazuje się, że Otto odnalazł pliki badań Milesa Warrena ukryte w archiwach Oscorp, szukając poprzez rozpracowanie procesu klonowania sposobu na uniknięcie niechybnej śmierci. W dokumentacji natyka się na szokującą informację… to Ben jest prawdziwym Peterem Parkerem! Rozwścieczony faktem, że jego życie zostało mu odebrane, Reilly atakuje Octopusa mimo prób uspokojenia go przez Petera. W ogniu starcia jedna z macek Octaviusa przebija na wylot Harry’ego, który ratuje Petera, zasłaniając go własnym ciałem. Octavius ucieka, a Parker opłakuje przyjaciela, który umiera na jego rękach.

Później. Peter zdaje się być pogodzony z myślą, że jest klonem. Oddaje Benowi swoją firmę i tożsamość, jest zmęczony tym życiem, chce wieść cichy żywot, co jak do tej pory robił Ben. Ten w zamian daje mu maskę Red Maska, którego rolę wykonywał w Chicago.

Jessica Jones zrywa telefonicznie z Peterem, jednocześnie informując go o lokalizacji śledzonej osoby, którą okazuje się… Norman Osborn. Parker odwiedza go, mówiąc, że przeprowadził własne testy. To on jest prawdziwy, a badania, które znalazł Octopus, zostały sfabrykowane przez Normana w celu zniszczenia życia Spider-Mana. Paradoksalnie, Peter dziękuje swojemu wrogowi za podarowanie mu daru wolności i czystego umysłu. Norman wpada we wściekłość, a gdy dowiaduje się o śmierci Harry’ego, umiera na zawał.

Pittsburgh. Peter odwiedza miejsce, gdzie mieszka jego żona i dzieci. Uściskając je i widząc Mary Jane, mężczyzna w końcu zdaje się być szczęśliwy.

Recenzja

Trudnym zadaniem było umieszczenie wszystkich twistów i zawirowań Sagi Klonów w jednym numerze, jednak o dziwo Chip Zdarsky skondensował to wszystko w bardzo zadowalający sposób. Mimo wszystko troszkę zabrakło w tym numerze „pazura”, którego według mnie miały dwa poprzednie rozdziały.

Nie zmienia to jednak faktu, że dalej to kawał świetnej alternatywnej historii. Rolę Jackala przejął poniekąd Doc Ock, który był od początku manipulowany przez Normana Osborna. Ten, zupełnie jak w oryginalnej historii, pociągał za wszystkie sznurki w intrydze, która miała doprowadzić do złamania Petera. Relacja Peter-Ben została przedstawiona nieco inaczej, obaj zawsze byli względem siebie bardzo nieufni, tu jednak czujemy, że naprawdę traktują siebie nawzajem jak równi sobie bracia.

Peter zdaje sobie sprawę, że jednak to on jest prawdziwy, a mimo wszystko oddaje swoje życie Benowi, aby wrócić do rodziny. W pewnym sensie w tym numerze zamyka się rozdział, który budował się od samego początku serii. Peter cały czas borykał się z wątpliwościami odnośnie do swojej działalności superbohatera, przestało napędzać ją poczucie odpowiedzialności, a zaczęło poczucie winy. Dzięki Normanowi zdecydował, co jest dla niego najważniejsze, a furtką do tego okazał się Ben.

Zastanawiam się tylko, co się stanie, gdy Reilly dowie się prawdy, jeśli w ogóle to nastąpi. Raczej tak, bo wygląda na to, że w następnym numerze może to właśnie jego przygody w kostiumie Spider-Mana będziemy oglądać? Tylko jak to się skończy? Jego śmiercią? Z czyich rąk, jeśli Green Goblin nie żyje?

Uwagą, jaką mam do tego numeru, jest fakt, że znów pojawia się problem akcji pędzącej nieco za szybko, z miejsca na miejsce, miasta do miasta. Śmierć Harry’ego nie miała nawet ułamka emocji, jakie miała ta przedstawiona w The Spectacular Spider-Man #200, ale to głównie dlatego, że nie mieliśmy tak naprawdę okazji poznać tego Harry’ego i przywiązać się do niego.

Troszkę słabiej, ale dalej bardzo dobrze. Może Zdarsky oszczędza się na finał?

Ocena:

Autor: Daniello