Numer: Mythos: Spider-Man
Tytuł: The Amazing Spider-Man
Wydawnictwo: Marvel Comics 2007
Data wydania: Sierpień 2007
Scenariusz: Paul Jenkins
Rysunki: Paolo Rivera
Tusz: Paolo Rivera
Kolory: Paolo Rivera
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: Paolo Rivera
Asystent redaktora: Aubrey Sitterson
Redaktor: Stephen Wacker
Redaktor wykonawczy: Tom Brevoort
Redaktor naczelny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Cena: $3.99
Przedruk PL: Brak

Streszczenie

Peter Parker, nieśmiały licealista ignorowany przez kolegów i koleżanki, wraca do domu. Zasiada do obiadu z wujkiem Benem i ciocią May. Ben zauważa smutną minę bratanka i pyta, co się stało. Peter opowiada o problemach w szkole – dokuczaniu ze strony takich osób jak Flash Thompson. Ben mówi, że Flash się go obawia, ponieważ świat należy do wybitnych ludzi. Intelekt to moc, ale z nią idzie w parze odpowiedzialność.

Następnego dnia klasa Petera idzie na wystawę Science Expo, gdzie ma miejsce pokaz promieniowania jonizującego zdolnego do zmieniania struktury komórek. Podczas prezentacji przez przypadek zostaje napromieniowany pająk, który po chwili gryzie Petera. Chłopak zaczyna czuć się dziwnie, wybiega na ulicę, odskakuje z drogi pędzącego samochodu i… przyczepia się do ściany.

Ranek. May puka do pokoju Petera, który zamknął drzwi na klucz. Ben mówi jej, by nie przeszkadzała chłopakowi. Petera nie ma jednak w domu, gdyż testuje w mieście swoje nowe supermoce oraz wynalezione przez siebie wyrzutnie kleistej substancji imitującej pajęczą sieć. Parker postanawia zarobić na swoich nadludzkich zdolnościach i rozpoczyna karierę telewizyjną jako zamaskowany Spider-Man.

Parking. Podczas rozmowy ze swoim agentem Parker jest świadkiem pogoni policjanta za złodziejem, którego mimo prośby stróża prawa nie zatrzymuje. Ciocia zaczyna zastanawiać się, skąd chłopak ma pieniądze. Martwi się, że może sprzedaje narkotyki. Ben, zadowolony z obrotności Petera, obiecuje pogadać z bratankiem.

Wieczór. Peter wraca do domu i zastaje przed nim radiowozy. Policjant informuje go, że było włamanie do jego domu, a złodziej zabił jego wujka. Z policyjnego radia Peter słyszy, że zabójca ukrywa się w magazynie Acme. W kostiumie Spider-Mana odnajduje i obezwładnia przestępcę, odkrywając, że jest nim złodziej, którego nie zatrzymał na parkingu. Zabiera go na szczyt budynku, aby porządnie go nastraszyć, a następnie oddaje związanego siecią w ręce policji, tak jak nakazuje odpowiedzialność.

Po pogrzebie wujka Peter zastanawia się, czy kiedyś ponownie stanie na nogach. Reszta jest już historią…

Recenzja

Mythos to prestiżowa seria przedstawiająca pochodzenie największych herosów Marvela. Na jej łamach nie mogło oczywiście zabraknąć historii narodzin Spider-Mana. Trudno policzyć, ile razy redaktorzy i scenarzyści Marvela opowiadali na nowo lekcje o sile i odpowiedzialności, która pierwotnie ukazała się w Amazing Fantasy #15. Tym razem tego zadania podjęli się scenarzysta Paul Jenkins i rysownik Paolo Rivera.

Czytelnik, który doskonale pamięta fabułę legendarnego komiksu z pierwszym występem Spider-Mana, dostrzeże drobne różnice między oryginalną wersją Stana Lee a wersją Paula Jenkinsa. Jaki byłby sens odgrzewania tej historii w ramach one-shota, gdyby nie istniały jakieś różnice? Oto one:

– Peter idzie na wystawę naukową z klasą (a nie sam)
– Spider-Man nie zatrzymuje złodzieja na parkingu (a nie w studiu telewizyjnym)
– Ciocia May jest chyba niezbyt dobrą kucharką (a Peter uwielbiał przecież jej kuchnię!)

Obecne są także dodatkowe sceny takie jak rozmowa Petera i Bena na temat mocy i odpowiedzialności, rozmowa May i Bena o zarabianych przez Petera pieniądzach oraz scena zabrania mordercy wujka Bena na szczyt budynku. Uważne oko dostrzeże pewnie jeszcze jakieś niuanse różniące oryginał a jego remake.

Mythos: Spider-Man jest z pewnością świetną wizją artystyczną kolejnego rysownika – znakomitego Paolo Rivery, który ma zwyczaj nadawania kostiumowi Spider-Mana barwy czerwono-czarnej, a nie jak to zwykle bywa, czerwono-niebieskiej.

Czy ten komiks może jednak czymś nas oczarować poza ciekawą, tak plastyczną warstwą graficzną? Przedstawienie genezy Spider-Mana jako historii o everymanie, o czym świadczą teksty scenarzysty w rodzaju „Chłopiec zrobił to, a tamto…”, może poniektórych zaciekawić, ale jak dla mnie nic nie przebije oryginału z 1962 roku, którego magia przemówiła chyba do każdego.

Ocena:

Autor: Dawidos