Numer: Kultowe Komiksy Spider-Man #3
Tytuł: Saga Klonów
Wydawnictwo: Hachette Polska Sp. z o.o. 2019
Data wydania: 8 Maj 2019
Scenariusz: Garry Conway, Archie Goodwin
Rysunki: Ross Andru, Gil Kane
Tusz: F. Giacoia, Dave Hunt, John Romita Sr. z zespołem, Mike Esposito, Frank Giacoia
Kolory: Dave Hunt, Jan Cohen, Petra Goldberg, Don Warfield, Stan Goldberg, Janice C.,
Litery: John Costanza, Artie Simek, Joe Rosen, Annette K.,
Okładka: brak informacji
Redaktor: Dominik Szcześniak
Redaktor naczelny: Arkadiusz Wróblewski
Tłumacz: Dominik Szcześniak
Cena: brak informacji

Opis

Dla Spider-Mana wstaje nowy dzień, ale tym razem jest to dzień Szakala! Złoczyńca rozpoczyna rozgrywkę, która ma na celu zniszczenie życia bohatera. Petera nawiedzają duchy przeszłości, a z ukrycia prześladuje go idealnie odwzorowany sobowtór… W tym klasycznym rozdziale z historii pajęczego bohatera Marvela występuje cała gama najbardziej zabójczych przeciwników Spider-Mana.

Zawartość

• 

  The Amazing Spider-Man #129 Luty 1974

• 

  The Amazing Spider-Man #143 Kwiecień 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #144 Maj 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #145 Czerwiec 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #146 Liepiec 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #147 Sierpień 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #148 Wrzesień 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #149 Październik 1975

• 

  The Amazing Spider-Man #150 Listopad 1975

Dodatki

• Podwójna wizja – wstęp (1 strona)
• Do tej pory… (1 strona)
• Galeria (1 strona)
• Historia (3 strona)

Recenzja

W trzecim tomie Kultowych Komiksów mamy ogromną przyjemność zapoznać się z oryginalną Sagą Klonów. Pierwszy raz przedrukowaną w Polsce. Zapewne wielu z Was o niej słyszało, ale mało kto czytał w oryginale. Teraz mamy okazję i to z polskim tłumaczeniem.

Trzeci tom przybliża nam problematykę, która wiele lat później wywołała niemały skandal wśród fanów Spider-Mana. Jak do tego wszystkiego doszło? Jakie furtki Garry Conway pozostawił otwarte, by scenarzyści w przyszłości mogli z tej historii czerpać całymi garściami?

Zaczynamy od wstępu jakim jest debiut Punishera. A zaraz potem przeskakujemy w przyszłość i jesteśmy świadkami powrotu Gwen Stacy. Dzięki wielu dodatkom dowiadujemy się, że na powrót ukochanej Petera naciskał Stan Lee, a Conway podszedł do tego w zdecydowanie lepszy sposób. Gwen pozostała martwa, a równocześnie powróciła na karty komiksu. Otóż element klonowania uratował ówczesne, dobre imię Marvela. W dzisiejszych czasach nikogo nie szokuje śmierć czy to bohatera, czy jakiejś drugoplanowej postaci. Bohaterowie wciąż giną, a po kilku numerach są wskrzeszani za pomocą jakiegoś wydumanego wytłumaczenia. Śmierć i jej wartość na łamach komiksów Marvela straciła w ogóle na znaczeniu.

Na szczęście wciąż możemy sięgać do klasyki. W której nie tylko dbano o śmierć, ale również o chronologię. W czasie trwania fabuły jednego zeszytu mamy mnóstwo odnośników kierujących nas do innych serii. Dla przykładu, Spider-Man huśta się na siedzi, dostajemy przypis, że leci stoczyć walkę w innej serii, a na następnym panelu jest już po owej walce. Scenarzyści potrafili się ze sobą komunikować, dziś ma to miejsce niezwykle żadnego, zazwyczaj przy większych crossoverach, by zachować spójność, a i tak czasem wychodzą ogromne dziury fabularne czy kłócące się ze sobą sytuacje.

Rozterki Petera są w tej historii mocno uwypuklone. Przeszkadzają w toczeniu pojedynków i w efekcie czego nawet nie stanowiący zagrożenia dla Pająka przeciwnicy zdają się zyskiwać przewagę. Intryga Jackala nabiera tempa, aż do chwili pojawienia się na stadionie Shea, gdzie Spider-Man stoczył pojedynek z sobą samym. I tu rozpoczynamy otwartą na wiele lat furtkę. Czyli najważniejsze pytanie: który Spider-Man jest prawdziwy? Oboje posiadają takie same wspomnienia i wrażenie bycia oryginałem. A sam czytelnik też nie może być niczego pewien. W końcu kadry przeskakują między jednymm, a drugim i nie mamy żadnych wskazówek. Pomimo zwycięstwa nad Jackalem i poddaniu się testom u Connorsa, scenarzysta finalnie pozostawia nam otwartą furtkę, by żyć w niewiedzy. Peter pozbywa się wyników badań nie chcąc znać prawdy, własna pewność mu wystarczy. Pytanie tylko, czy nam też?

Komiks porywa, a dodatki odkrywają nieznane smaczki zza kulis. W dodatku rysunki Rossa Andru i Gila Kane’a zabierają nas w czasy świetności historii z Pająkiem. Jak dla mnie ten numer zasługuje na 6 pajączków.

Ocena:

Autor: Spider-Nik