Wzrost: 178 cm
Waga: 77 kg
Oczy: Niebieskie
Włosy: Czarne
Znaki szczególne: Kredowobiała skóra i potężne, podobne do psich kły
Prawdziwe imię: Michael Morbius
Obecny pseudonim: Brak
Poprzedni pseudonim: Morgan Michaels
Podwójna tożsamość: Publicznie znana
Obecny zawód: Żywy Wampir
Poprzedni zawód: Biochemik
Obywatelstwo: Europejskie
Status prawny: Kryminalista na wolności
Miejsce urodzenia: Gdzieś w Europie
Stan cywilny: Kawaler
Znani krewni: Brak
Znani powiernicy: Martine Bancroft (była narzeczona)
Znani sojusznicy: Nieznani
Główni wrogowie: Spider-Man
Stałe miejsce pobytu: Nieznane
Poprzednie miejsce pobytu: Nieznane
Obecna przynależność do grup: Brak
Poprzednia przynależność do grup: Midnight Sons, Legion of Monsters
Wykształcenie: Doktorat
Poziom siły: Michael Morbius dysponuje normalnymi siłami człowieka w swoim wieku, wzrostu i budowy ciała, uprawiającego minimum ćwiczeń fizycznych. Jako pseudo-wampir móże podnieść (wycisnąć) około 680 kg.
Moce: Zwiększona siła, zdolność szybkiej regeneracji, niewielkie hipnotyczne moce, zdolność do latania w powietrzu i zamieniania innych ludzi w pseudo-wampiry.
Umiejętności: Uzdolniony biochemik, ekspert w badaniach krwi
Wyposażenie: Brak
Bronie: Brak
Ograniczenia: Morbius nie był prawdziwym, tylko pseudo-wampirem, czyli istotą humanoidalną, która kieruje się różnymi popędami i ma pewne cechy charakterystyczne dla prawdziwych wampirów, które w rzeczywistości są ożywionymi – dzięki nadprzyrodzonej mocy – trupami i posiadają nadnaturalne siły. Światło słoneczne zagraża jego życiu, ale w przeciwieństwie do zwykłych wampirów nie jest podatny na czosnek, zwykłe światło, srebro itp.

Dr Michael Morbius, noblista w dziedzinie biochemii odkrył, że umiera na rzadką chorobę powodującą rozpuszczanie komórek krwi. Utrzymywał to w sekrecie nawet przed swoją narzeczoną, Martine Bancroft. Zwierzył się tylko przyjacielowi, Emilowi Nikosowi, z którym rozpoczęli wspólną pracę nad wynalezieniem lekarstwa. Morbius bez sukcesu próbował spowolnić postępy choroby za pomocą płynów zawierających wyodrębnione substancje z ciał nietoperzy-wampirów. Na krótko zanim uwierzył, że choroba zwycięży, wynajął mały jacht, gdzie razem z Nikosem mieli w spokoju prowadzić ostatnie próby odkrycia leku, w towarzystwie niepodejrzewającej niczego narzeczonej.

Pewnej nocy Nikos na prośbę Morbiusa poddał go elektrowstrząsom, chcąc stymulować zwiększenie ilości krwinek w organizmie. Jednakże elektrowstrząsy podziałały jako katalizator na substancje chemiczne z nietoperzy, znajdujące się w jego układzie krwionośnym, co spowodowało radykalne zmiany w ciele Morbiusa. W ciągu paru chwil przeistoczył się on w istotę przypominającą pod wieloma względami wampira. Nie panując nad wampirycznymi instynktami zaatakował Nikosa i udusił go. Miał już wyssać jego krew, ale szok jakiego doznał zabijając przyjaciela, ostudził żądzę krwi. Potem poczuł jak ogarnia go chęć zabicia narzeczonej i wyssania jej krwi. Morbius przeraził się swoim czynem i tym kim się stał, próbował więc popełnić samobójstwo, rzucając się w morze. Lecz strach przed śmiercią kazał mu wypłynąć na powierzchnię i od tego czas znajdował się całkowicie w szponach swoich wampirycznych popędów.

Morbius wiódł koszmarną egzystencję przez następne kilka lat. W tym czasie atakował i zabijał liczne ofiary, łaknąc ich krwi. Gdy zaspakajał głód krwi, wracała w pełni jego normalna osobowość i gnębiły go wyrzuty sumienia. Morbius desperacko poszukiwał lekarstwa dla siebie, ale wszystkie jego wysiłki spełzały na niczym. Co więcej, bez względu na to jak mocno przysięgał sobie nie zabijać następnych ofiar, prędzej czy później jego wampirze skłonności okazywały się silniejsze od niego. Podczas swojej kariery wampira Morbius walczył kilka razy ze Spider-Manem (pierwszy raz w posiadłości Southampton, gdzie pojawił się Lizard) i podróżował do tak egzotycznych miejsc jak planeta okrążająca Arktura oraz wymiar Ludzi Kotów (Cat People). Włócząc się po kraju, zniweczył spisek sabatu czarownic Demon-Fire’a i jego mistrza, Apocalypse. Zmierzył się również z pochodzącymi z Zaświatów Opiekunami (Caretakers), niszcząc ich Dzieci Komety, które zamierzały zastąpić ludzkość, jak również wampirzy kult Bractwa Judasza.

Narzeczona Morbiusa, Martine przekonała go, by do niej wrócił, po tym jak zmierzył się z Wilkołakiem, Jackiem Russellem. Wykorzystując ostatnie pieniądze z nagrody Nobla Morbiusa, Martine zakupiła Dom Masona położony niedaleko Bostonu. Uważała, że posiadłość zapewni im prywatność, która pozwoli Michaelowi na spokojne szukanie antidotum. Tropiący wampira-zabójcę agent CIA Simon Stroud uważał Morbiusa za głównego podejrzanego. Gdy Morbius odkrył, że posiada psychiczną potrzebę picia krwi, Stroud najechał Dom Masona i zaaresztował Martine. W czasie przesłuchiwania narzeczonej przez policję, Morbius odkrył, że jego nowy dom jest portalem do świata rządzonego przez demoniczną istotę zwaną Helleyes. Stroud musiał zacząć współpracować z Morbiusem, aby uciec przed Helleyesem. Obaj poznali słabość demona i opuścili Dom Masona.

W międzyczasie Martine została zaatakowana przez wampira-zabójcę i zamieniona w pseudo-wampira podobnie jak wcześniej Morbius. Została wyleczona z tego stanu, gdy Morbius stworzył antidotum pochodzące z jego własnej krwi. Sfrustrowany niezdolnością do wyleczenia samego siebie i zagrożeniem życia Martine, Morbius zdecydował się zakończyć znajomość z narzeczoną. Niedługo potem zawarł krótkotrwały sojusz z Ghost Riderem, Man-Thingiem i Wilkołakiem, tworząc grupę o nazwie Legion of Monsters. Za pomocą tajemnych mocy opuścił Ziemię, aby uniknąć żerowania na niewinnych ludziach. Stał się niechętnym żywicielem dla wielowymiarowej istoty znanej jako Empathoid, której siła zmusiła Morbiusa do powrotu na Ziemię. Wyzwolony spod wpływu kosmicznej istoty, Morbius wznowił badania nad poszukiwaniem lekarstwa.

W końcu Morbius spotkał i walczył ze Spider-Manem na dworze w Southampton, na Long Island w Stanie Nowy Jork. Na szczycie domostwa ukąsił Spider-Mana i zaczął wysysać jego radioaktywną krew, kiedy został powalony przez piorun. Albo piorun, albo radioaktywna krew Spider-mana, albo obie te rzeczy spowodowały, że Morbius utracił swoją pseudo-wampiryczną moc i odzyskał ludzką postać. Jednakże zachował swoje kły i choć już nie potrzebował krwi innych, aby przeżyć, jak również został wyleczony z pierwotnej choroby, nadal miał napady chęci atakowania innych i picia ich krwi. Te napady miały podłoże nie psychologiczne, ale fizyczne i przypominały zjawisko narkomanii.

Morbius znalazł pracę w dziedzinie neuroradiologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, gdzie sporządził serum, które jak wierzył wyleczy go z żądzy krwi. Niestety, Jennifer Walters, She-Hulk cierpiała wówczas na chorobę przez którą nie tylko nie mogła kontrolować swoich transformacji w She-Hulk, ale która powodowała także załamanie komórkowe prowadzące w ostateczności do śmierci. Morbius odstąpił więc jej swoje serum, które wyleczyło ją z choroby i pozwoliło całkowicie zapanować nad transformacjami.

Z wdzięczności Walters podjęła się obrony Morbiusa na procesie, w którym był oskarżony o liczne zabójstwa popełnione w czasie, gdy był pseudo-wampirem. Walters udowodniła w sądzie, że w tamtym stanie Morbius nie mógł zapanować nad żądzą zabijania dla krwi. Ława przysięgłych uznała go za winnego zabójstwa i skazała na trzy do pięciu lat więzienia. Jednakże sędzia zawiesił wyrok do chwili gdy Morbius miał wytworzyć następną dawkę serum i całkowicie siebie wyleczyć. Potem poszedł do więzienia, skąd został zwolniony w krótkim czasie za dobre sprawowanie. Przeprowadzając się do Los Angeles, Morbius pomógł Jackowi Russellowi w kontrolowaniu jego transformacji w Wilkołaka. Na Wschodnim Wybrzeżu wspomógł Avengersów , udzielając im informacji na temat Ludzi Kotów.

Niestety, z czasem wampirze popędy wróciły i Morbius zaczął ponownie przemieniać się w pseudo-wampira. Nie uzyskując pomocy u Doctora Strange’a, związał swoją działalność z Subhumans, grupą bezdomnych ludzi żyjących w tunelach Morlock. Bezdomni dostarczali mu ofiary w zamian za należną opiekę. Układ ten doprowadził do kolejnej konfrontacji ze Spider-Manem. Gdy dowiedział się, że przyprowadzone ofiary były niewinnymi ludźmi, Morbius uciekł w otchłań nocy. W tym czasie Ghost Rider i John Blaze zaczęli ścigać Morbiusa, przygotowując się do zbliżającej się wojny z królową demonów Lilith i jej dziećmi Lilin. Na swoje drodze Morbius znowu spotkał Martine, która ponownie podjęła decyzję o udzieleniu mu pomocy. Martine skontaktowała się z doktorem Davidem Langfordem, który stworzył nowe serum, korzystając z notatek Morbiusa. Kobieta nie wiedziała jednak, że Langford pracuje dla Doktora Paine’a, który chciał zabić Morbiusa i przejąć zyski z jego badań. Jedno z dzieci Lilith, Fang dodało własną krew do serum, zmieniając jej strukturę. Surowica zmieniła Morbiusa na poziomie komórkowym. Zaślepiony przez ból, Morbius odnalazł dawnego przyjaciela, Dr. Jacoba Weisenthala i poprosił go o pomoc. Gdy Martine została zabita przez Langforda, po tym jak przejrzała jego plany, Morbius wpadł w szał i w odwecie zmasakrował Langforda. Nie czując wyrzutów sumienia z powodu tego morderstwa, Morbius przysiągł Ghost Riderowi, że od tej pory będzie pił wyłącznie krew winnych.

Z wsparciem Weisenthala Michael oczyścił swoją surowicę krwi za pomocą leczenia dializami i okresowymi zabiegami w komorze wysokich ciśnień. Zdolny do odzyskania normalnego wyglądu, Morbius przyjął tożsamość Dr. Morgana Michaelsa i podjął pracę w oddziale hematologicznym St Jude’s. Tam poznał Mandy Tyler, z którą zaczęły go wiązać bliższe stosunki. Gdy wydawało się, że jego życie wraca do normalności, nagle okazało się, że musi stawić czoła Dr. Paine’owi, Basiliskowi, Simonowi Stroudowi i jego wampirzemu synowi o imieniu Vic Slaughter. Obwiniając siebie za transformację Slaughtera z najemnika w nieśmiertelnego zabójcę, Morbius postanowił pokonać go samotnie. W tym czasie poprosił Franka Drake’a, członka Nightstalkers, o zastosowaniu na nim tzw. nekrotechnologii, co jak sądził wyleczy jego stan zdrowia. Załamany porażką tej metody, stał się podatną na kontrolę Lilith jednostką, która została wykorzystana w czasie tzw. Północnej Masakry. Za tę zbrodnię uśmiercił go Blade, jednak Morbius odrodził się i wrócił do żywych.

Zadowolony z powrotu do jego życia przyjaciela Jacka Russella, Morbius kontynuował badania nad znalezieniem lekarstwa. Dr. Strange powiedział mu, że jest teraz pozbawioną duszy istotą, co doprowadziło Morbiusa do głębokiej depresjii. Korzystając ze stronic samego Darkholda, Morbius wskrzesił Martine, lecz jednocześnie dowiedział się, że stała się ona żywicielem dla dziecka Lilith o imieniu Parasite. Ciemna strona jej duszy skażona przez krew Fanga zaczęła przejmować kontrolę nad jej ciałem, nazywając siebie Bloodthirst. Bloodthirst chciała przemienić fizycznie i psychicznie Morbiusa. Wilkołak i Ghost Rider podjęli próbę jej złapania, ale dokonał tego sam Morbius, który zdołał wypędzić demona z ciała Martine. Martine ponownie została uśmiercona, ale nieśmiertelnik imieniem Embyrre dokonał zmartwychstania jej duszy. Martine miała jednak za złe Morbiusowi, że nie pozwolił jej na wieczny odpoczynek.

Po walce z Deathlokiem, Wraithem i Bloodthirst (we własnym już ciele) Morbius spotkał młodą dziewczynę o imieniu Len Ivana. Ratując ją przed życiem prostytutki, nawiązał z nią burzliwy romans. Ciągle rozgoryczony nieudanym stosunkiem z Martine i trwającą egzystencją żywego wampira, Morbius wreszcie popełnił samobójstwo, jednak wskrzesił go Weisenthal, tworząc serum, które przywróciło go do życia. Morbius zostawił za sobą życie Morgana Michaelsa i rozpoczął okres długiej tułaczki. Przeciął swoją drogę z Bladem w Nowym Orleanie (gdzie zapobiegł zjednoczeniu wampirów przez Ulyssesa Sojournera) oraz z X-Menami i Spider-Manem. Kilka tygodni później, Morbius odnalazł Dr. Andrea Jansena i poprosił go o pomoc nad wynalezieniem lekarstwa. Niestety Jansen był w lidze z Hydrą i superłotrem imieniem Crown. Morbius pozornie poświęcił się, aby zniszczyć Crowna, ale tak naprawdę został wzięty w niewolę i poddany eksperymentom. Po transformacji Crowna w wampira o imieniu Hunger, Morbius został wyzwolony przez Blade’a i Spider-Mana. Prawie bezmyślny z żądzy krwi, Morbius ugryzł Blade’a i uciekł.

Miesiąc później, Morbius próbował pożywić się sparaliżowanym, młodym człowiekiem o imieniu Joey Beal, ale przeszkodził mu w tym Spider-Man. Obecnie Morbius dalej kontynuuje poszukiwania lekarstwa dla samego siebie, które jak sądzi, przywróci mu dawno utracone człowieczeństwo.

Autor: Dawidos