Numer: The Amazing Spider-Man #637
Tytuł: The Grim Hunt, Conclusion
Tytuł 2: Hunting the Hunter, Part Four: Burning Bright
Tytuł 3: Spidey Sundays
Wydawnictwo: Marvel Comics 2010
Data wydania: Wrzesień 2010
Scenariusz: Joe Kelly, J.M. DeMatteis, Stan Lee
Rysunki: Michael Lark & Stefano Gaudiano & Marco Checchetto & Matt Southworth & Brian Thies, Max Fiurama, Marcos Martin
Tusz: Michael Lark & Stefano Gaudiano & Marco Checchetto & Matt Southworth & Brian Thies, Max Fiurama, Marcos Martin
Kolory: Matt Hollingsworth, Fabio D’Auria, Marcos Martin
Litery: VC’s Joe Caramagna
Okładka: Mike Fyles
Pomocnik redaktora: Thomas Brennan
Redaktor: Stephen Wacker
Redaktor wykonawczy: Tom Brevoort
Redaktor naczelny: Joe Quesada
Wydawca: Dan Buckley
Producent wykonawczy: Alan Fine
Cena: $3.99
Przedruk w Polsce: Brak

Streszczenie

The Grim Hunt, Conclusion
Sala konferencyjna w ratuszu. Jonah Jameson składa publiczną deklarację, że kryzys związany z falą agresywnych zwierząt w mieście zostanie zażegnany. Coś nagle pojawia się za jego plecami.

Rezydencja Kravinoffów. Wściekły i żądny zemsty Peter Parker zakłada czarny kostium pozostawiony przy trumnie Kaine’a i wyrusza wyrównać rachunki z rodziną Kravena Łowcy. Tymczasem w nowojorskim apartamencie należącym do Kravinoffów zmartwychwstały Sergei przeprasza członków rodziny za swoje zachowanie i każe im szykować się na wojnę, nie zdradzając jednak swoich planów. Po wyjściu reszty Sasha próbuje się do niego zbliżyć, jednak Kraven nadal pozostaje oziębły w stosunku do swojej żony. W holu Chameleon zwierza się Alyoshy, że zamierza odejść, twierdząc, że Kraven wrócił zza grobu jeszcze bardziej szalony. Al próbuje go zatrzymać. Kłótnię przerywa Ana, mówiąc, że zbliża się Pająk.

Do kotłowni, gdzie Vladimir pilnuje zakładników, wpada Sasha, krzycząc, że Madame Web wiedziała o tym, że ożywiony Kraven nie będzie tą samą osobą, co przed śmiercią. Pyta, jak ma ocalić swoją rodzinę. Web odpowiada, że z powodu zerwania mistycznej Sieci Życia przez żonę Kravena nie może doświadczyć nowych wizji. Oszalała z gniewu Sasha podcina jej gardło i gdy każe stojącej obok bestii zabicie Arachne i Arany, gasną w budynku wszystkie światła.

W apartamencie Alyosha, Ana i Chameleon szukają po ciemku Kravena, gdy nagle Dmitri zostaje wywleczony na zewnątrz mieszkania przez pajęczą sieć. Chwilę później Pająk schodzi do kotłowni, gdzie znajduje krew Madame Web. Vladimir rzuca się na niego i obaj wypadają przez ścianę do ogrodu. Pająk, zaślepiony gniewem i bólem, uderza bestię głazem, jednak przed kolejnym ciosem powstrzymuje go Al, strzelając do niego ze strzelby. Spider-Man unika strzału i chwyta Alyoshę, wywołując paniczny strach u Any, która zaczyna uciekać.

W salonie apartamentu Sasha trzyma pod strzelbą zakładników, wliczając w to wykrwawiającą się Madame Web. Za jej plecami pojawia się Kraven, który uderza ją w twarz i wypowiada gorzkie słowa pod jej adresem. Okazuje się, że rozmawiający z nią Sergei to wytwór jej wyobraźni, a na jego miejscu stoi Spider-Man, który wybija jej broń z ręki. Kobieta zaczyna uciekać. Pająk rusza za nią z zamiarem zabicia jej. Umierająca Web prosi Arachne, by do tego nie dopuściła, po czym przekazuje jej swoje moce.

Dopadając żonę Kravena, Pająk zrywa jej część skóry z twarzy. Przed ewentualnym zabójstwem powstrzymuje go udział Arany i Any. Po chwili zjawia się sam Kraven, gotowy do walki na śmierć i życie. Pająk przyjmuje wyzwanie. Podczas gdy Spider-Man walczy z Kravinoffem, Arana obezwładnia Anę, a Sasha dostrzega olbrzymi pajęczy kokon, w którym uwięzieni są Alyosha i Chameleon, nękani przez stado pająków. Uwagę wszystkich przykuwa triumfujący Spider-Man, który szykuje się do zadania śmiertelnego ciosu włócznią pokonanemu Kravenowi. Przerywa mu Julia Carpenter, która jako nowa Madame Web pokazuje mu tragiczną przyszłość, jaka czeka go po morderstwie łowcy, przyszłość, w której Parker staje się wyrzutkiem i mścicielem rujnującym życie wielu ludziom. Kraven błaga go o śmierć, bo z powodu klątwy tylko on może go zabić. Pająk odmawia i odchodzi w stronę swoich sojuszników. Rodzina Kravinoffów znika.

Następnego dnia w mieście szał zwierząt dobiega końca. Pogryziony przez pająki Jameson wygłasza oświadczenie, że współwinnym całego kryzysu był Spider-Man.

Potter’s Field. Spider-Man, Arana i nowa Madame Web spotykają się na pogrzebie Kaine’a. Julia, która po zdobyciu mocy Madame Web stała się niewidoma, przekazała Aranie swój kostium Arachne. Kobieta znika, mówiąc, że będzie z nimi w kontakcie.

Dżungla Savage Land. Kraven oświadcza rodzinie, że przywróci jej świetność, lecz przedtem musi ją wzmocnić, dlatego wszyscy muszą przejść „obóz przetrwania”. Sasha protestuje i w odpowiedzi Sergei skręca jej kark, a następnie z szacunku dla „zmarłych” uśmierca Vladimira, korzystając z noża i strzelby. Zszokowany Alyosha odchodzi, mając dość tego szaleństwa. Ana pozostaje jednak przy ojcu, chcąc szkolić się u jego boku. Sergei odpowiada, że tylko jedna osoba pomoże mu odbudować rodzinę – ona lub jej brat. Słysząc to, Ana całuje ojca w policzek i z wielkim zapałem wyrusza „zapolować” na Alyoshę.

Epilog. Kaine powstaje z grobu pod postacią hybrydy człowieka-pająka zwanej Tarantulą, by przywrócić równowagę zaburzoną przez powrót Kravena do życia.

Scenariusz: Joe Kelly
Rysunki: Michael Lark & Stefano Gaudiano & Marco Checchetto & Matt Southworth & Brian Thies
Tusz: Michael Lark & Stefano Gaudiano & Marco Checchetto & Matt Southworth & Brian Thies
Kolory: Matt Hollingsworth
Litery: VC’s Joe Caramagna

Hunting the Hunter, Part Four: Burning Bright
Walkę Kaine’a i Kravena przerywają ochroniarze tego drugiego, dzięki czemu Sergei ponownie rani nożem klona. Łowca odwołuje swoich ludzi pod komendą pana Dabiku, chcąc samemu rozprawić się z napastnikiem, w którym dostrzega „Pająka”, mistyczną bestię, która zniszczyła mu życie i czyha na jego duszę. Kaine podnosi się i rzuca na przeciwnika, uderzając jego głową o ścianę. Zanosi półprzytomnego łowcę na cmentarz z zamiarem pochowania go żywcem, uznając, że nie jest on osobą, która przyniesie mu śmierć, a wręcz na odwrót. Sergei odzyskuje siły i podejmuje się kolejnej próby zabicia Kaine’a, jednak to klon Spider-Mana znowu odnosi zwycięstwo.

Po wyjściu z grobu Kraine zakopuje pobitego Kravena pod ziemią. Po trzech dniach Kravinoff wydostaje się na powierzchnię i przechodzi ozdrawiającą kurację. Uświadamia sobie, że Kaine był tylko zwiastunem prawdziwego „Pająka”, z którym wkrótce się zmierzy.

Później. Denton wydziera się na Kaine’a za niewykonanie zlecenia, krzycząc, że Kraven żyje. W odpowiedzi klon zrzuca go z dachu jego posesji do rzeki. Jego ochroniarze rezygnują z myśli zaatakowania klona. Kaine w spokoju odchodzi, myśląc, że tylko czas odpowie na pytanie, w jaki sposób zginie.

Scenariusz: J.M. DeMatteis
Rysunki: Max Fiurama
Tusz: Max Fiurama
Kolory: Fabio D’Auria
Litery: VC’s Joe Caramagna

Spidey Sundays
Brain i Bull dalej obserwują mieszkanie Petera Parkera, który według nich pomaga Spider-Manowi w zbudowaniu wehikułu czasu. W międzyczasie przylatuje Green Goblin z zamiarem ostatecznego wyrównania rachunków ze swoim arcywrogiem.

Scenariusz: Stan Lee
Rysunki: Marcos Martin
Tusz: Marcos Martin
Kolory: Marcos Martin
Litery: VC’s Joe Caramagna

Recenzja

Numer, zawierający ostatnią część The Grim Hunt, ma jeszcze więcej stron niż poprzednie trzy. Stoi jednak na równie słabym poziomie co poprzednik, jest w nim masa elementów, które wołają o pomstę do nieba.

Klimatycznie jest bez zarzutu – mroczna sceneria, czarny kostium Spider-Mana, krwawe łowy, w których role zwierzyny-ofiary się odwracają. Jednakże „przegięto”, do czego się już przyzwyczailiśmy, w rysopisie postaci Spider-Mana, tak jakby twórcy nie wiedzieli, co to umiar. Jak chcą, by Spidey był dowcipny, to robią z niego imbecyla, a gdy chcą, by zagrał rolę żądnego zemsty pogromcy, to przedstawiają go jako krwawego Rambo, zrywającego Sashy skórę z twarzy, pakującego Alyoshę i Chameleona w kokon pełen żarłocznych pająków, a wreszcie gotowego zabić Kravena z zimną krwią, tak jakby biedak był odpowiedzialny za to, co się stało – wszak wszystkie morderstwa członków „pajęczej rodziny” popełniono przed jego zmartwychwstaniem!

Dodajmy do tego absurdalny pomysł przekazania Julii Carpenter aka Arachne mocy Madame Web – zrobiono z niewidomej jasnowidzki-mutantki jakąś magiczną wróżkę. I jeszcze nie można pozbyć się wrażenia, że wszystko to ułożono tylko po to, by Arana stała się nową Spider-Woman, której przygody startują w listopadzie 2010 roku w nowej serii komiksowej zatytułowanej Spider-Girl, co pociągnęło ze sobą kasację przygód pierwotnej Spider-Girl, córki Spider-Mana, mającej rzesze wiernych fanów. Czyżby Marvel chciał wypromować nową, niepewną superbohaterkę na uznanej marce? Odpowiedź nasuwa się sama.

A im dalej, wcale nie jest lepiej. Scena pogrzebu Kaine’a wypadła tragicznie. Można zbyć milczeniem jasną, pogodną scenerię oraz brak wygłoszenia jakiejkolwiek mowy pogrzebowej, ale faktu, że trójka herosów żartuje sobie w najlepsze i wygłasza głupawe opinie o modzie, nie można nie skrytykować. Kompletny brak szacunku dla zmarłego. A pogrzeby pozostałych osób? Madame Web? Mattie Franklin? Nie ma. Jak widać, ważniejsze było zaprezentowanie Arany w roli nowej Spider-Girl.

Może nie powinienem narzekać na kiepsko zorganizowany pogrzeb Kaine’a, skoro pod koniec komiksu powstaje on z martwych jako… uwaga… mistyczna zombie-istota zwaną odtąd Tarantulą! Niewiarygodne, ile złego materiału znalazło się w jednym komiksie. Naprawdę, przywrócono z odmętów zapomnienia Kaine’a, by zapewnić taką ewolucję tej postaci. Zresztą, po śmierci Kaine powinien rozpaść się jak każdy klon, ale kto w ogóle z autorów zastanawia się nad takimi detalami? Dodatkowo odarto śmierć Kaine’a z godności i sensu samopoświęcenia. Gdzie tu dramat, skoro po jednym zaledwie numerze ta postać wraca do życia? Ty widzisz, a nie grzmisz nad siedzibą wydawnictwa Marvel Comics.

Z rozwiązania dodatkowej historii DeMatteisa również nie byłem w pełni usatysfakcjonowany. Pogrzebanie Kravena żywcem było jednak dość naciągane. Przynajmniej ta opowieść wytłumaczyła wielką obsesję łowcy na punkcie Pająka. 2 pajączki.

Ocena:

Autor: Dawidos